وحشت در بازار کار: تورم کمر کارگران را شکست، تعدیل نیرو در راه است؟
رئیس کانون عالی انجمنهای صنفی کارگران ایران میگوید تعدیل نیروی کار به یک ابزار مدیریتی نگرانکننده تبدیل شده است. این درحالی است که کارگران در بحران تورم برای حفظ شغل خود به دو شغله روی میآورند.
در شرایطی که فشار فزاینده اقتصادی و تورم لجامگسیخته، زندگی کارگران را دشوار کرده و بسیاری از خانوادهها را ناگزیر به داشتن دو شغل ساخته است، تعدیل نیروی کار به شکلی نگرانکننده در حال تبدیل شدن به یک ابزار مدیریتی برای کارفرمایان است. در حالی که آیندهای مبهم در پیش روی بسیاری از خانوادهها قرار دارد، کارفرمایان با استفاده از بهانههایی که به سختی قابل دفاع است، به دنبال کاهش هزینههای خود هستند.
ناتوانی کارگران در برابر تعدیلهای «بهانهجو»
مشکل اصلی در این است که کارگری که توان تأمین معاش خود و خانوادهاش را در شرایط فعلی ندارد، در برابر تعدیلی که با «توجیهات» نامشخص صورت میگیرد، عملاً دستش به جایی بند نیست. دلایلی که کارفرما ارائه میدهد اغلب آنقدر مبهم یا مرتبط با تصمیمات داخلی است که کارگر فرصت دفاع منطقی یا اعتراض قانونی مؤثر را پیدا نمیکند. این امر، نه تنها معیشت خانوادهها را به خطر میاندازد، بلکه اعتماد به سیستم حمایتی را نیز از بین میبرد.
لزوم بررسی ریشههای تعدیلهای «بهانهجو»
دولت باید به جای تمرکز صرف بر آمار کلان، عمیقاً ریشه این تعدیلهای «بهانهجو» را بررسی کند. این یک بحران نیروی کار نیست؛ بلکه ناتوانی کارگران در تأمین معاش در مقابل کارفرمایانی است که از هر فرصتی برای افزایش سود خود با حذف نیروی کار استفاده میکنند. وظیفه اصلی امروز، نه تنها بازگرداندن کارگران تعدیل شده، بلکه ایجاد سازوکارهایی است که در آن، کارفرما نتواند با بهانههای واهی، امنیت شغلی نیروی کار تحت تورم را به سادگی سلب کند.