فلسطین ماندنی است؛ مادر زیتون، تاریخ 5500 ساله در مقابل چشمان جهان!
درخت زیتون کهنسال در الولجه فلسطین نمادی از مقاومت، هویت و قدمت تاریخی در برابر اشغالگری و دیوار حایل است.
درخت زیتون کهنسال روستای الولجه در فلسطین، با ریشه‌هایی که تا اعماق خاک باستانی این سرزمین فرو رفته، روایتگر هزاران سال تاریخ و مقاومت است. این درخت که نام‌های گوناگونی چون "عروس فلسطین"، "پیرزن"، "درخت بدوی" و "مادر زیتون" را بر خود دارد، نه تنها نمادی از طبیعت، بلکه تجسمی از هویت و پایداری مردمان فلسطین در برابر اشغالگری است.
"عروس فلسطین"؛ باستانی‌ترین درخت زیتون جهان
این درخت زیتون که در روستای الولجه، واقع در نزدیکی بیت‌لحم و بیت‌المقدس قرار دارد، قدمتی بیش از 5500 سال دارد. دانشمندان ژاپنی عمر این درخت را تخمین زده‌اند که نشان می‌دهد این موجود زنده، شاهد وقایع مهم تاریخی از دوران ابراهیم خلیل(ع) تا به امروز بوده است. با 13 متر قد، 25 متر قطر تنه و مساحتی بالغ بر 250 متر مربع، "مادر زیتون" سالانه نیم تن زیتون با کیفیتی بی‌نظیر تولید می‌کند.
نام‌هایی که ریشه در افسانه و تاریخ دارند
مردم محلی به این درخت نام‌های مختلفی داده‌اند. "عروس فلسطین" به دلیل زیبایی و شکوهش، "پیرزن" به خاطر قدمت هزاران ساله‌اش و "درخت بدوی" که بر گرفته از نام رهبران قدیمی مصری است یا اشاره به سبک زندگی بادیه‌نشینان که زیر آن می‌نشستند و غذا می‌پختند. در روایتی دیگر، این نام به سنت توزیع غذا بین فقرا اشاره دارد. همچنین، "مادر زیتون" نامی است که گویای جایگاه والا و مادری او برای مردمان این سرزمین است.
روایت مقاومت در برابر اشغالگری
درخت زیتون الولجه، در طول عمر دراز خود، شاهد رنج‌ها و مبارزات بسیاری بوده است. از مبارزات ابراهیم خلیل(ع) با بت‌ها گرفته تا رنج‌های موسی کلیم‌الله و عیسی مسیح(ع). اما آنچه در چند دهه اخیر بر این سرزمین گذشته، بی‌سابقه بوده است. اشغال فلسطین، تخریب باغات زیتون و ساخت شهرک‌های صهیونیستی، تهدیدی جدی برای این درخت باستانی و مردمانش محسوب می‌شود. ساخت دیوار حایل در سال 2007، این درخت را در معرض خطر قرار داد، اما مقاومت مردم الولجه و مراقبت‌های ویژه، آن را از آسیب حفظ کرده است.
ابوعلی؛ نگهبان وفادار "مادر زیتون"
صلاح ابوعلی، معروف به ابوعیسی، سال‌هاست که مسئولیت مراقبت از "مادر زیتون" را بر عهده دارد. او که خانواده‌اش نسل‌ها مالک این اراضی هستند، با عشق و وفاداری از این درخت محافظت می‌کند. از سال 2010، پس از افزایش اعتراضات به ساخت دیوار حایل، ابوعلی به طور رسمی از سوی تشکیلات خودگردان فلسطین به عنوان نگهبان این درخت منصوب شد. او نه تنها از درخت مراقبت می‌کند، بلکه محیط اطراف آن را به یک پارک طبیعی و جاذبه گردشگری تبدیل کرده و از بازدیدکنندگان با قهوه و میوه‌های فلسطینی پذیرایی می‌کند.
"عروس فلسطین"؛ نماد هویت و پایداری
ابوعلی، "مادر زیتون" را نمادی از مقاومت فلسطین می‌داند و معتقد است تا زمانی که این درخت پابرجا باشد، فلسطینیان نیز باقی خواهند ماند. او از سیاست‌های رژیم صهیونیستی در مصادره زمین‌ها و تخریب درختان زیتون انتقاد کرده و تأکید می‌کند که فلسطینیان تسلیم نخواهند شد. ارزش معنوی این درخت برای ابوعلی، با مسجدالاقصی و مسجد ابراهیمی برابری می‌کند. او آرزو دارد که بتواند این منطقه را به بهشتی سرسبز تبدیل کند، اما مشکلات اقتصادی این امر را دشوار ساخته است. با این حال، او و فرزندانش، مراقبت از "مادر زیتون" و سرزمین فلسطین را وظیفه خود می‌دانند و آن را به نسل‌های آینده منتقل خواهند کرد.
