فلسطین ماندنی است؛ ریشه‌های 5500 ساله و زیتون‌های جاودانه
درخت کهنسال زیتون در الولجه، نماد مقاومت و هویت فلسطینی در برابر اشغالگری اسرائیل.
درخت زیتونی کهنسال در روستای الولجه، واقع در کرانه باختری، با قدمتی بیش از 5500 سال، نماد مقاومت و هویت فلسطینیان است.
«مادر زیتون»؛ گواهی زنده بر تاریخ فلسطین
این درخت کهنسال که مردم محلی آن را با نام‌های «عروس فلسطین»، «پیرزن» و «مادر زیتون» می‌شناسند، در روستای الولجه در نزدیکی بیت‌لحم قرار دارد. ریشه‌های این درخت تا عمق 25 متری زمین فرو رفته و قطر تنه آن به 25 متر می‌رسد. دانشمندان ژاپنی قدمت آن را 5500 سال تخمین زده‌اند؛ قدمتی که از دوران حضرت ابراهیم (ع) و حضرت موسی (ع) نیز فراتر می‌رود.
نام‌هایی با ریشه‌های کهن
نام «عروس فلسطین» به زیبایی و شکوه آن اشاره دارد. لقب «پیرزن» نیز به قدمت بسیار زیاد و تحمل سختی‌های روزگار در طول هزاران سال اشاره می‌کند. برخی نیز آن را «درخت بدوی» می‌نامند که ریشه در نام یکی از رهبران قدیمی مصری دارد یا به معنای «بادیه‌نشین» است. این نام‌ها نشان‌دهنده اهمیت فرهنگی و تاریخی این درخت در میان ساکنان منطقه است.
برکتی از دل خاک
مردم محلی معتقدند این درخت مبارک و نامیراست و منبع شانس و برکت محسوب می‌شود. زنان از برگ‌های آن برای محافظت در برابر چشم بد استفاده می‌کنند و در ایام عید قربان، گوسفندان خود را در سایه آن قربانی می‌کنند. این درخت سالانه نیم تن زیتون با طعم و کیفیتی بی‌نظیر تولید می‌کند.
خانه‌ای در الولجه، نمادی از ایستادگی
خانه «مادر زیتون» در روستای الولجه، منطقه‌ای مرزی بین استان‌های بیت‌المقدس و بیت‌لحم، و دروازه ورود به بیت‌المقدس اشغالی است. این روستا یادآور عطر حضور عیسی مسیح (ع) و مادرش حضرت مریم (س) است.
شاهد قرون و اعصار
این درخت کهنسال، شاهد مبارزات پیامبران الهی، سختی‌های قوم بنی‌اسرائیل و رنج‌های عیسی مسیح (ع) بوده است. در دوران اسلامی نیز همواره چشم بیدار فلسطین و مادری مهربان برای فرزندانش بوده است. اما در دهه‌های اخیر، شاهد تجاوز، تخریب، آوارگی و نسل‌کشی در فلسطین بوده است؛ وقایعی که در طول عمر چندین هزار ساله‌اش بی‌سابقه بوده‌اند.
مقابله با اشغالگران
از سال 2007، ساخت جاده و دیوار حایل توسط اشغالگران، دامان «عروس فلسطین» را نیز گرفت. این دیوار، مرز میان فلسطینیان و شهرک‌نشینان صهیونیست را تعیین کرده است. با وجود این تجاوزات، روستاییان الولجه و به ویژه خانواده ابوعلی، با مهربانی دور این درخت حلقه زده و از آن مراقبت می‌کنند.
صلاح ابوعلی؛ نگهبان «مادر زیتون»
صلاح ابوعلی، معروف به ابوعیسی، از حدود 15 سال پیش مسئولیت رسمی مراقبت از «مادر زیتون» را بر عهده گرفته است. او با دریافت حقوق ماهانه، نگهبان این میراث کهن است. با وجود نگرانی‌ها از تأثیر انفجارهای ناشی از ساخت دیوار حایل، این درخت باستانی همچنان استوار باقی مانده است.
چشم طمع صهیونیست‌ها
در اکتبر 2019، شاخه نظامی اسرائیل با انتشار پستی در فیس‌بوک، این درخت را «قدیمی‌ترین درخت زیتون در یهودا و سامره» توصیف کرد؛ اقدامی که خشم فلسطینیان را برانگیخت و آن را تلاشی برای سرقت تاریخ و میراث خود دانستند. ابوعلی از آن زمان با هوشیاری بیشتری از «عروس فلسطین» مراقبت می‌کند.
پارکی طبیعی و نماد مقاومت
ابوعلی با ساخت دیوارهای سنگی، نیمکت‌هایی از تنه درختان و پرچم‌های فلسطین، محیط اطراف «مادر زیتون» را به یک پارک طبیعی و جاذبه گردشگری تبدیل کرده است. او علاوه بر مراقبت از درخت، از گردشگران نیز پذیرایی می‌کند و این درخت را نمادی از مقاومت فلسطین می‌داند.
اعتماد «عروس فلسطین»
نگهبان «عروس فلسطین» ارزشی معنوی برای این درخت قائل است و معتقد است که این درخت به آنها اعتماد کرده و حفظ آن وظیفه آنهاست. او تمام حقوق خود را صرف نگهداری درخت می‌کند و آرزو دارد بتواند این منطقه را به بهشتی سرسبز تبدیل کند.
ماندگاری در سرزمین
ابوعلی درخت زیتون را «دولت فلسطین» می‌نامد و آن را بهترین گواهی بر عرب و کنعانی بودن فلسطین می‌داند. او تأکید می‌کند که همانند این درخت در سرزمین خود استوار خواهند ماند و حتی پس از مرگ نیز روحشان در این خاک مقدس باقی خواهد ماند.
آموزش مقاومت به نسل‌های آینده
مراقبت از «مادر زیتون» و فلسطین، درسی است که ابوعلی به فرزندانش می‌آموزد. او این درخت را نمادی از استقامت و پایداری فلسطینیان در برابر تجاوزگری اشغالگران می‌داند و اطمینان دارد که آرزوی اشغالگران برای تصرف و ریشه‌کن کردن فلسطینیان، هرگز محقق نخواهد شد.
