فلسطین: ماندگاری زیتون ۵۵۰۰ ساله، سرنوشت حتمی اش!
درخت زیتون کهنسال روستای الولجه نماد هویت و مقاومت فلسطینی در برابر اشغالگری اسرائیل است.
درختان زیتون کهنسال در روستای الولجه در نزدیکی بیتلحم، نماد مقاومت و هویت فلسطینی در برابر اشغالگری رژیم صهیونیستی به شمار میروند.
«عروس فلسطین»؛ کهنسالترین درخت زیتون جهان
درختان زیتون در سرزمین فلسطین، بیش از آنکه میوهای پربار داشته باشند، ریشههایی عمیق در تاریخ و فرهنگ این سرزمین دارند. یکی از این درختان کهنسال که با نامهای مختلفی از جمله «عروس فلسطین»، «پیرزن» و «مادر زیتون» شناخته میشود، در روستای الولجه در نزدیکی بیتلحم قرار دارد. قدمت این درخت زیتون، طبق تخمین دانشمندان ژاپنی، به ۵۵۰۰ سال پیش بازمیگردد که آن را به قدیمیترین درخت زیتون در جهان تبدیل کرده است.
ریشهها در خاک فلسطین، چشم به تاریخ
این درخت کهنسال، شاهد وقایع تاریخی متعددی بوده است؛ از زمان حضرت ابراهیم (ع) و موسی کلیمالله (ع) گرفته تا دوران حضرت عیسی (ع) و سپس در طول تاریخ اسلامی. مردم محلی این درخت را نماد برکت و شانس میدانند و معتقدند که برگهای آن خاصیت محافظت در برابر چشم بد را دارد. نام «درخت بدوی» نیز به این درخت اطلاق شده که ریشه در افسانههایی درباره رهبران مذهبی باستانی و همچنین رسم بادیهنشینان برای پخت غذا و توزیع آن در زیر این درخت دارد.
«مادر زیتون»: ستون مقاومت
«مادر زیتون» با ۱۳ متر قد، ۲۵ متر قطر تنه و ریشههایی که دهها متر در زمین گسترده شدهاند، سالانه نیم تن زیتون میدهد که از نظر طعم و کیفیت، بینظیر است. این درخت در روستای الولجه، واقع در مرز استانهای بیتلحم و بیتالمقدس اشغالی، قرار دارد. موقعیت جغرافیایی این روستا، آن را به دروازهای برای ورود به بیتالمقدس اشغالی تبدیل کرده است؛ جایی که هنوز عطر حضور حضرت عیسی (ع) و مادرش مریم مقدس در آن احساس میشود.
تجاوزگری و مقاومت در برابر اشغالگران
سالهاست که درختان زیتون، به ویژه «مادر زیتون»، هدف سیاستهای تجاوزگرانه رژیم صهیونیستی قرار گرفتهاند. ساخت دیوار حایل و شهرکسازیها، تهدیدی جدی برای این میراث باستانی و مردمی است که هزاران سال در کنار آن زندگی کردهاند. با این حال، روستاییان الولجه، با عشق و ایثار، از این درخت کهنسال مراقبت میکنند.
ابوعلی، نگهبان «مادر زیتون»
صلاح ابوعلی، معروف به ابوعیسی، از حدود ۱۵ سال پیش، به طور رسمی مسئولیت مراقبت از «مادر زیتون» را بر عهده گرفته است. او که خانوادهاش نسلهاست مالک این اراضی هستند، با وجود خطرات و فشارهای ناشی از ساخت دیوار حایل و استفاده از مواد منفجره، توانسته است این درخت را از آسیب حفظ کند. ابوعلی هر روز صبح به دیدار «مادر» میرود و تا شب، بیشتر وقت خود را زیر سایه آن میگذراند، به هرس، کوددهی و تمیز کردن محیط اطراف آن میپردازد و حتی در مواقع کمآبی، با شلنگ از چشمهها آب به پای درخت میرساند.
تبدیل «مادر زیتون» به جاذبه گردشگری
ابوعلی با ساخت دیوارهای سنگی، نیمکتهایی از تنه درختان و نصب پرچمهای فلسطین، محیط اطراف «مادر زیتون» را به یک پارک طبیعی و محل گردشگری تبدیل کرده است. او نه تنها از این درخت مراقبت میکند، بلکه از گردشگران نیز با قهوه و میوههای فلسطینی پذیرایی کرده و داستانهای این درخت باستانی را برایشان بازگو میکند. او معتقد است که این درخت، نمادی از هویت و مقاومت فلسطینی است و حفظ آن، وظیفهای ملی به شمار میرود.
روغن «مادر زیتون»: هدیهای از سرزمین مقدس
روغن درخت «مادر زیتون»، به دلیل قدمت و کیفیت بینظیرش، شهرت فراوانی دارد. در سال ۲۰۰۹، محمود عباس، رئیس تشکیلات خودگردان فلسطین، یک بطری از این روغن را به عنوان هدیه به باراک اوباما، رئیسجمهور وقت آمریکا، اهدا کرد. این اقدام، نشاندهنده ارزش معنوی و تاریخی این محصول منحصر به فرد است.
«عروس فلسطین»؛ نماد پایداری
«مادر زیتون» فراتر از یک درخت، نمادی از پایداری و مقاومت مردم فلسطین در برابر اشغالگری است. ابوعلی، نگهبان این درخت، آن را «دولت فلسطین» مینامد و معتقد است که استواری این درخت، گواهی بر عرب و کنعانی بودن سرزمین فلسطین است. او و سایر اهالی الولجه، همانند درختان زیتون، در سرزمین خود استوار و پایدار خواهند ماند و میراث فرهنگی و هویتی خود را به نسلهای آینده منتقل خواهند کرد.