کشف تکاندهنده: سدّ بزرگ، گودالی برای بلعیدن پول مالیات!
برنامه هفتم توسعه: بودجهریزی، یارانه، مالیات و نظام بانکی در گرو شفافیت و مدیریت هزینه برای جلوگیری از هدررفت منابع.
ناظر اجرایی برنامه هفتم توسعه، اتصال دادههای یارانهای، مالیاتی و بانکی را نقشه جدید کنترل هزینههای دولت معرفی کرد.
اهمیت پرداخت به ذینفع نهایی
حسین رضویپور، ناظر اجرایی برنامه هفتم توسعه و معاون پیشین سازمان اداری و استخدامی کشور، بر اهمیت استقرار نظام «پرداخت به ذینفع نهایی» در بودجهریزی و پرداختهای دولتی تأکید کرد. وی دو کارکرد اساسی این رویکرد را جلوگیری از رسوب منابع و ایجاد شفافیت در میزان بهرهمندی افراد از پرداختهای مستقیم و غیرمستقیم دولت برشمرد.
افزایش اثربخشی پرداختهای دولتی
رضویپور بیان کرد که بسیاری از این پرداختها مبنای تصمیمگیریهای بعدی دولت و نظام جبران خدمت قرار میگیرد. وی افزود: «وقتی پرداختهای دولتی—از جمله یارانهها، حمایتهای اجتماعی یا اعتبارات بخشی—بهصورت دقیق رصد شود و در کنار سایر پایگاههای داده مانند اطلاعات مالیاتی، دادههای نظام بانکی و اطلاعات خانوار قرار گیرد، اثربخشی آن چند برابر خواهد شد.»
مدیریت دقیق یارانهها و جلوگیری از هدررفت منابع
این مقام مسئول در خصوص یارانهها، چه پنهان و چه آشکار، تصریح کرد: «ضروری است دولت در ابتداییترین سطح مطمئن شود یارانه آشکار دقیق به هدف اصابت میکند و مانع هدررفت منابع عمومی میشود.» وی همچنین یادآور شد که پروژه پرداخت به ذینفع نهایی در حوزههای مختلف دولت هنوز در ابتدای مسیر قرار دارد، اما از ظرفیت توسعه بالایی برخوردار است.
نیاز به سازوکارهای تخصصی برای تعریف ذینفع نهایی
طبق گفته رضویپور، تعریف ذینفع نهایی در هزینههای متنوع دولت، از پروژههای عمرانی تا انواع خدمات حمایتی، به دلیل تنوع ماهیت هزینهها نیازمند طراحی سازوکارهای متفاوت و تخصصی است. وی این مسیر را پیچیده، زمانبر اما ضروری دانست و گفت: «هرچقدر به جلو برویم، امکان تعریف دقیقتر و جزئیتر ذینفع نهایی فراهم میشود و دولت میتواند منابع عمومی را با دقت بیشتری مدیریت و نظارت کند.»
