سرانه گزارش می‌دهد؛
ایران و ۲ کشوری که به داد افغانستان رسیدند
افغانستان با وجود آن‌که به‌عنوان کشوری محصور در خشکی شناخته می‌شود و هیچ مرز مستقیمی با دریاهای آزاد ندارد، همچنان در حوزه تجارت دریایی فعال باقی مانده است.
این کشور با استفاده از مسیرهای ترانزیتی منطقه‌ای، کالاهای صادراتی و وارداتی‌اش را به بازارهای جهانی منتقل می‌کند.
راهکارهای افغانستان برای تجارت از طریق دریا
دسترسی از طریق پاکستان
مرزهای جنوبی افغانستان آن را به خاک پاکستان متصل می‌کند. این کشور از مسیر جاده‌ای به بنادر جنوبی پاکستان دسترسی دارد و بخش قابل توجهی از مبادلات تجاری آن از همین طریق انجام می‌شود. هرچند مشکلات مرزی گاه‌گاهی باعث اختلال در این مسیر می‌شود، اما همچنان یکی از اصلی‌ترین شریان‌های تجاری افغانستان به شمار می‌رود.
استفاده از بندر چابهار ایران
افغانستان با اتصال به جنوب شرق ایران از طریق ولایت نیمروز، توانسته خود را به بندر چابهار متصل کند. این مسیر به‌عنوان جایگزینی مهم برای مسیرهای شرقی، امکان تبادل کالا با کشورهای اقیانوس هند را فراهم می‌سازد. استفاده از چابهار به‌ویژه در شرایطی که افغانستان به‌دنبال کاهش وابستگی به پاکستان است، اهمیت راهبردی پیدا می‌کند.
مسیرهای شرقی به سمت چین
در شمال‌شرق، افغانستان از طریق مرزهای مشترک با چین و کشورهای همسایه‌اش، امکان صادرات و واردات کالا از طریق بنادر دریایی شرق آسیا را نیز در اختیار دارد. اتصال به شبکه حمل‌ونقل چین، فرصت تجارت گسترده با شرق را نیز فراهم کرده است.
جمع‌بندی
در شرایطی که نبود مرز آبی می‌تواند محدودیتی جدی برای تجارت یک کشور ایجاد کند، افغانستان با به‌کارگیری مسیرهای زمینی، ریلی و ترانزیتی، توانسته جایگاه خود را در جریان تجارت دریایی منطقه حفظ کند. بهره‌برداری از مسیرهای متنوع، کاهش وابستگی به یک کشور خاص و توسعه همکاری‌های منطقه‌ای، از جمله عواملی هستند که به افغانستان کمک کرده‌اند بدون دسترسی مستقیم به دریا، همچنان در فضای بازرگانی بین‌المللی حضور داشته باشد.
