دلار پزشکیان یا دلار ترامپ!

قیمت هر دلار امریکا در هفته‌های تازه‌سپری‌شده با شتاب قابل اعتنایی به دامنه ۹۰ تا ۱۰۰‌هزار تومان رسید. همزمان با این شتاب قیمت هر دلار امریکا، نرخ برخی کالاها به ویژه کالاهایی مثل سیب‌زمینی و برنج و حبوبات نیز روند فزاینده را تجربه کردند.

این رخدادها همزمان با پیام‌های سختگیرانه دونالد ترامپ بر این پایه که فشار حداکثری بر اقتصاد ایران اعمال خواهد شد همزمان شده است.

پیامدهای افزایش قیمت دلار

درباره افزایش قیمت دلار و پیامدهای آن دو دیدگاه در میان سیاستمداران پدیدار شده است.

یک دیدگاه را منتقدان دولت پزشکیان ارائه کردند و دنباله آن را تا برکنار کردن وزیر اقتصاد دولت چهاردهم پیش بردند. این گروه باور دارند که ناکارآمدی دولت پزشکیان و به ویژه وزیر اقتصاد بوده و هست.

گروه دیگر اما باور دارند پیام‌های سختگیرانه ترامپ و انتظارات تورمی که چشم‌انداز آن عرضه ناکافی دلار است راه را برای جهش نرخ دلار باز کرد.

پزشکیان در روز استیضاح وزیرش در صحن علنی مجلس با صراحت گفت کشورهایی که حتی دوست به حساب می‌آیند از دادن طلب‌های دلاری ایران امتناع می‌کنند و کشور دلار کافی برای عرضه ندارد.

به این ترتیب اکنون توپ دلاری که در نقطه ۹۲‌هزار تومان ایستاده بین زمین ترامپ و زمین پزشکیان در رفت‌وآمد است.

حالا اما درآینده چه می‌شود؟

اگر چنین شود و این کاهش با دلارپاشی گسترده انجام نشود شاید هواداران نظریه‌ای که پزشکیان را مقصر می‌داند دست بالا را داشته باشند و بتوانند به خواسته‌های خود که چندنرخی کردن ارز است، برسند اما اگر در هفته‌های آینده نرخ دلار روندی کاهنده نداشته باشد و اندکی هم افزایش یابد هواداران نظریه‌ای که می‌گوید عامل افزایش قیمت دلار سیاست خارجی است دست بالا را داشته باشند.

آنچه در این میان اما نادیده گرفته می‌شود واقعیت زندگی اقتصادی ایرانیان است. شهروندان ایرانی زیر فشار نرخ تورم فزاینده قرار دارند و سفره‌شان هر روز خالی‌تر و بی‌کیفیت‌تر می‌شود.

روند فزاینده قیمت دلار به هر دلیل که باشد آنکه زیر بار زندگی کمرش تا می‌شود مزد و حقوق‌بگیری است که نرخ آن را دولت و کارفرمایان تعیین می‌کنند و این روزها سخت نگرانند.

دولت چهاردهم باید در برخورد با واقعیت‌ها شجاع‌تر و شفاف‌تر عمل کند و آنچه به مسئله معیشت مردم برمی‌گردد را به طور آشکارتر از سخنان پزشکیان مطرح کند.

آنچه می‌توان در این آشفته بازار دلار دید این است که سیاست داخلی و سیاست خارجی راه را بر متغیرهای اقتصادی بسته‌اند و اجازه نمی‌دهند ایرانیان همانند دیگر کشورها به شکل عادی زندگی کنند.