اختصاصی سرانه؛
آمار تکان‌دهنده از هزینه‌های زندگی شهری
در سال ۱۴۰۳، خانوارهای شهری با حجم قابل توجهی از هزینه‌های غیرخوراکی روبه‌رو شدند که به‌ویژه بخش مسکن بیشترین سهم را به خود اختصاص داده است.
داده‌ها نشان می‌دهد که هزینه سالانه مسکن برای یک خانوار شهری به حدود ۱۱۷ میلیون و ۴۶۴ هزار تومان رسیده است؛ رقمی که بیش از ۴۰ درصد کل هزینه‌های غیرخوراکی خانوار را تشکیل می‌دهد و فشار اقتصادی بسیاری بر خانواده‌ها وارد کرده است.
بهداشت و درمان؛ دومین بخش پرهزینه در سبد خانوار
پس از مسکن، هزینه‌های بهداشت و درمان با رقم نزدیک به ۲۳ میلیون و ۳۹۹ هزار تومان در مقام دوم قرار دارد. این سطح هزینه‌ها اگرچه به اندازه مسکن سنگین نیست اما تأثیر مهمی بر بودجه خانوار داشته و نشان می‌دهد نیاز به نظارت و بهبود خدمات این بخش احساس می‌شود.
پوشاک، اثاث و تفریحات؛ سهمی قابل توجه در هزینه‌های غیرخوراکی
خانوارهای شهری سالانه تقریباً ۸ میلیون و ۹۷۷ هزار تومان را به پوشاک و کفش اختصاص می‌دهند. همچنین لوازم، اثاث و خدمات خانگی سهمی بالغ بر ۷ میلیون و ۷۵۰ هزار تومان دارند. تفریحات، سرگرمی‌ها و خدمات فرهنگی نیز با حدود ۴ میلیون و ۴۵۲ هزار تومان کم‌ترین سهم را دارند اما نقش کلیدی در ارتقای کیفیت زندگی ایفا می‌کنند.
حمل و نقل و ارتباطات؛ هزینه‌ای ضروری و قابل توجه
هزینه حمل و نقل و ارتباطات برای خانوارها حدود ۲۰ میلیون و ۹۶۷ هزار تومان است و به عنوان یکی دیگر از بخش‌های مهم در سبد هزینه‌های غیرخوراکی خانوار، نیازمند بهینه‌سازی و بررسی دقیق است.
سخن پایانی
این ارقام نشان می‌دهد که خانوارهای شهری بیش از پیش درگیر تأمین هزینه‌های پایه و ضروری غیرخوراکی هستند و فشار مالی این بخش‌ها ممکن است منجر به کاهش رفاه شود. تمرکز ویژه بر کنترل و مدیریت بازار مسکن و ارتقای خدمات بهداشت و درمان از مهم‌ترین گام‌های کاهش فشار مالی است. همچنین کاهش هزینه‌های پوشاک، حمل و نقل و خدمات فرهنگی ضمن حفظ کیفیت زندگی، نقش مهمی در تعادل بودجه خانوار خواهد داشت.
