خداحافظی تلخ اسطوره؛ پیترانجلی در آخرین سِرویس!
نیکولا پیترانجلی، اسطوره تنیس ایتالیا و قهرمان رولانگاروس، به تالار مشاهیر تنیس راه یافت.
نیکولا پیترانجلی، اسطوره بیبدیل تنیس ایتالیا و قهرمان دو دوره رولانگاروس، در سن 92 سالگی چشم از جهان فروبست.
قهرمانیهای ماندگار در رولانگاروس
این تنیسور افسانهای در دوران حرفهای خود 52 عنوان انفرادی به دست آورد که دو قهرمانی پیاپی رولانگاروس در سالهای 1959 و 1960 از برجستهترین آنهاست. پیترانجلی نخستین ایتالیایی بود که موفق شد در یک تورنمنت گرنداسلم به مقام قهرمانی برسد. او همچنین در سال 1976 به عنوان کاپیتان، تیم ملی ایتالیا را به فتح جام دیویس رساند.
آغاز راه؛ از اردوگاه جنگ تا زمینهای تنیس
پس از اشغال تونس به دست متفقین در جریان جنگ جهانی دوم، خانواده پیترانجلی بازداشت شدند. نیکولای نوجوان در همین دوران در اردوگاه اسرا با تنیس آشنا شد و استعداد شگفتانگیزش در این ورزش توجهها را جلب کرد. پس از پایان جنگ، خانواده او در رم ساکن شدند. پیترانجلی تا 19 سالگی بیشتر به فوتبال علاقه داشت و برای تیم جوانان لاتزیو بازی میکرد، اما سرانجام تنیس را برگزید. او خیلی زود پیشرفت کرد و در 20 سالگی به عنوان بهترین تنیسور ایتالیا شناخته شد.
اوج دوران ورزشی
پیترانجلی دو بار متوالی جام قهرمانی انفرادی رولانگاروس را بالای سر برد. او در سالهای 1961 و 1964 نیز به فینال این رقابتها راه یافت اما مغلوب حریفان شد. وی در بخش دوبل و دوبل مختلط نیز در سالهای 1958 و 1959 به قهرمانی رسید. در تاریخ تنیس ایتالیا، تنها دو نفر توانستهاند در رولانگاروس انفرادی مردان به قهرمانی برسند: نیکولا پیترانجلی و آدریانو پاناتا. با وجود این موفقیتها، پیترانجلی هرگز در دیگر گرنداسلمها به فینال نرسید. بهترین عملکرد او در ویمبلدون سال 1960 رقم خورد، جایی که در نیمهنهایی از رقابت کنار رفت. او بعدها اعتراف کرد که بزرگترین حسرت ورزشیاش عدم قهرمانی در زمین چمن ویمبلدون بوده است. پیترانجلی در مجموع 44 عنوان انفرادی و هشت عنوان دوبل کسب کرد و تا رتبه سوم جهان نیز پیش رفت. او از سال 1954 تا 1972 در ترکیب تیم ملی ایتالیا در جام دیویس حضور داشت و رکورددار تعداد پیروزی در هر دو بخش انفرادی و دوبل باقی ماند. همچنین او تنها ایتالیایی عضو تالار مشاهیر بینالمللی تنیس است.
پدیدهای ورزشی و فرهنگی
پیترانجلی فراتر از یک قهرمان ورزشی بود؛ او در دهه 1960 به یکی از پدیدههای فرهنگی ایتالیا تبدیل شد. سبک بازی او هنوز هم مورد ستایش رسانههای ورزشی این کشور است. چهره جذاب و کاریزماتیکش او را به یکی از شخصیتهای محبوب جامعه هنری و اشرافی آن دوران تبدیل کرد.
حضور فعال تا واپسین روزها
حتی در سالهای پایانی عمر، نیکولا همچنان چهرهای آشنا در مسابقات بزرگی چون مسترز رم، رولانگاروس و جام دیویس باقی ماند. او با صراحت همیشگیاش درباره نسل جدید تنیسورهای جهان اظهار نظر میکرد. پس از قهرمانی ایتالیا در جام دیویس 2024، او با شور زیاد از یانیک سینر، قهرمان آن دوران و نفر اول تنیس جهان، صحبت کرد و او را شایسته شکستن تقریباً تمام رکوردهای خود دانست.
وداع با اسطوره
با درگذشت پیترانجلی، جامعه تنیس ایتالیا و جهان یکی از برجستهترین چهرههای تاریخ این ورزش را از دست داد. سرویس رسانهای رولانگاروس در پیامی اعلام کرد: "او چهرهای نمادین برای تنیس ایتالیا بود و میراثی ماندگار از خود بر جای گذاشت. دنیای تنیس جای خالی او را عمیقاً احساس خواهد کرد." فدراسیون تنیس ایتالیا نیز در بیانیهای نوشت: "ایتالیا در سوگ اسطوره خود است. نیکولا پیترانجلی، تنها ایتالیایی عضو تالار مشاهیر بینالمللی تنیس، در 92 سالگی درگذشت."
پیترانجلی پیش از این درخواست کرده بود که مراسم خاکسپاریاش در ورزشگاه باشکوه فورو ایتالیکو در رم برگزار شود. به نظر میرسد خواسته او مورد توجه قرار گیرد و مراسم وداع با این اسطوره طی چند روز آینده برگزار شود.
