دیک چنی هم آرزوی براندازی در ایران را به گور برد
دیک چنی، معاون رئیس جمهور آمریکا، پس از مرگ، در مورد سیاست خارجی، جنگ عراق، ایران و نومحافظهکاران در دوران جورج دبلیو بوش اظهار نظر کرد.
معاون سابق رئیسجمهور آمریکا درگذشت
مرگ دیک چنی؛ معمار سیاستهای تهاجمی کاخ سفید
دیک چنی، معاون پیشین رئیسجمهور ایالات متحده آمریکا و یکی از معماران اصلی سیاستهای تهاجمی کاخ سفید در دوران ریاست جمهوری جورج دبلیو بوش، در سن ۸۴ سالگی درگذشت.
سوابق سیاسی و اجرایی
ریچارد بروس دیک چنی، سیاستمدار آمریکایی، در دوران ریاست جمهوری جورج دبلیو بوش (۲۰۰۱ تا ۲۰۰۹) به عنوان چهل و ششمین معاون رئیسجمهور ایالات متحده خدمت کرد. چنی پیش از ورود به کاخ سفید، سوابق درخشانی در حوزههای مختلف سیاسی و اجرایی داشت. او پس از تحصیل در دانشگاه ییل و سپس دانشگاه وایومینگ، فعالیت سیاسی خود را به عنوان کارآموز نماینده کنگره آغاز کرد و در دوران رؤسای جمهور نیکسون و فورد به کاخ سفید راه یافت.
وی از سال ۱۹۷۵ تا ۱۹۷۷ به عنوان رئیس کارکنان کاخ سفید فعالیت کرد. سپس در سال ۱۹۷۸ به مجلس نمایندگان ایالات متحده راه یافت و از سال ۱۹۷۹ تا ۱۹۸۹ نماینده حوزه انتخابیه وایومینگ بود. در سال ۱۹۸۹، چنی به عنوان وزیر دفاع منصوب شد و تا سال ۱۹۹۳ این سمت را در دولت جورج بوش پدر بر عهده داشت.
نقش در سیاست خارجی آمریکا
دیک چنی به عنوان یکی از چهرههای کلیدی در اتخاذ سیاستهای خارجی تهاجمی دولت بوش شناخته میشود. او نقش برجستهای در واکنش به حملات ۱۱ سپتامبر و هماهنگی "جنگ جهانی علیه تروریسم" ایفا کرد. چنی از حامیان سرسخت حمله به عراق بود و ادعا کرد که رژیم صدام حسین دارای سلاحهای کشتار جمعی و ارتباط با القاعده است؛ ادعاهایی که هیچگاه اثبات نشد.
بسیاری از تحلیلگران، چنی را عامل اصلی حمله آمریکا به عراق میدانند. او همچنین به عنوان یکی از نومحافظهکاران برجسته، به شدت از سیاست حمله پیشگیرانه حمایت میکرد و معتقد بود آمریکا باید با کنترل تحولات جهانی، هر تهدیدی را پیشگیرانه خنثی کند.
مواضع در قبال ایران
دیک چنی، ایران را تهدیدی جدی برای آمریکا و متحدانش، به ویژه اسرائیل، تلقی میکرد و بر گزینههای نظامی و براندازی نظام جمهوری اسلامی تأکید داشت. گزارشها حاکی از آن است که او در طراحی برنامههای سایبری و خرابکاری علیه برنامه هستهای ایران، از جمله ویروس استاکسنت، نقش داشته است. چنی همچنین از تحریمهای مالی علیه ایران حمایت میکرد، اما معتقد بود این تحریمها باید با اقدامات نظامی همراه شوند.
گفته میشود که وی بزرگترین پشیمانی خود را عدم حمله همزمان به ایران و عراق میدانست. در دوران ریاست جمهوری بوش، عبارتی با مضمون "مردان واقعی به تهران حمله میکنند" در میان اعضای دولت رایج بود که نشاندهنده اهداف نهایی سرنگونی حکومت ایران بود. همچنین گزارشهایی منتشر شده مبنی بر تلاش چنی برای فریب آمریکا جهت ورود به جنگ با ایران از طریق ارائه مدارک دروغین.