جنگ سودان وارد فاز فرسایشی شد؟ سرنوشت «الفاشر» نقطه گره است!
درگیری در دارفور با تشدید جنایات جنگی و چالشهای لجستیکی در فاشر توسط نیروهای واکنش سریع به جنگ داخلی تبدیل شده است.
کارشناس مسائل نظامی: تصرف فاشر تحول اساسی در دارفور سودان رقم خواهد زد
اهمیت راهبردی فاشر
یک کارشناس مسائل نظامی و راهبردی اعلام کرد که تصرف مرکز ایالت دارفور شمالی توسط نیروهای واکنش سریع، از اهمیت فوقالعادهای در منطقه دارفور سودان برخوردار است و تحولی اساسی در این منطقه رقم خواهد زد.
سرتیپ الیاس حنا در تحلیل خود اظهار داشت: تسلط بر فاشر، دروازه ورود به کشورهای همسایه مانند لیبی، چاد و جمهوری آفریقای مرکزی را برای نیروهای واکنش سریع باز میکند.
سکوی پرتابی برای پیشروی
وی با بیان اینکه کنترل دارفور توسط نیروهای واکنش سریع میتواند به عنوان سکوی پرتابی برای پیشروی به سمت شمال، جنوب و حتی غرب منطقه کردفان عمل کند، افزود: پس از تصرف فاشر، تمرکز نیروهای واکنش سریع بر روی ایالتهای کردفان شمالی و جنوبی معطوف شده است.
احتمال بعید تصرف کردفان
این کارشناس نظامی تصریح کرد: در حال حاضر درگیری با ارتش و متحدانش در این ایالتها جریان دارد، اما با توجه به وسعت منطقه، احتمال تصرف کامل کردفان توسط مهاجمان بسیار بعید به نظر میرسد.
هشدارها و جنایات در بحبوحه تصرف فاشر
نیروهای واکنش سریع در یکشنبه هفته گذشته کنترل فاشر را به دست گرفتند. این اتفاق در حالی رخ داد که در بحبوحه هشدارها مبنی بر تجزیه سودان، این نیروها مرتکب کشتار غیرنظامیان و غارت اموال مردم شدند.
تکیه نیروهای واکنش سریع بر پهپاد
سرتیپ حنا در گفتوگو با شبکه تلویزیونی الجزیره، به تفاوت در روشهای نبرد اشاره کرد و گفت: برتری ارتش سودان در استفاده از نیروی هوایی و تانک است، در حالی که نیروهای واکنش سریع بیشتر بر حملات پهپادی متکی هستند.
چالشهای لجستیکی در سودان
این کارشناس مسائل نظامی، وسعت زیاد سودان و جادههای باریک و اغلب مسدود شده را یکی از مشکلات اصلی در این نبرد دانست. وی خاطرنشان کرد: بیش از ۳۱ هزار کیلومتر جاده در سودان وجود دارد که تنها ۷ هزار کیلومتر آن آسفالت شده است؛ این مسئله موانع جدی برای هر دو طرف درگیر، یعنی ارتش و نیروهای واکنش سریع، ایجاد میکند.
پیشبینی جنگ طولانی مدت
سرتیپ حنا در پایان تحلیل خود، جنگ در سودان را طولانی مدت پیشبینی کرد و اظهار داشت: در این نبرد هیچ یک از طرفین به پیروزی قطعی دست نخواهند یافت و تنها با آشتی داخلی و کاهش دخالت بیگانگان میتوان به پایان آن امیدوار بود.