توطئه صهیونیستی: از اشغال نظامی تا شستشوی مغزی!

یادداشتی از احمدرضا روح‌الله‌زاد، کارشناس مسائل فلسطین، به بررسی ابعاد مختلف صهیونیسم و اهداف آن در منطقه می‌پردازد. در این یادداشت، صهیونیسم به دو دسته "اشغالی" و "تسخیری" تقسیم شده و استراتژی‌های هر یک مورد تحلیل قرار گرفته است.

صهیونیسم اشغالی؛ رویای نیل تا فرات

روح‌الله‌زاد معتقد است صهیونیسم اشغالی بر تلاش برای اشغال جغرافیای وسیعی از نیل تا فرات تمرکز دارد، نقشه‌ای که اخیراً توسط دولت اسرائیل نیز منتشر شده و مورد تأکید بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر این رژیم، قرار گرفته است. این سیاست اشغال از زمان ورود اولین مهاجران یهودی به فلسطین در سال 1882 و با ایجاد آبادی‌های صنعتی و کشاورزی آغاز شد و در نهایت به تشکیل اسرائیل در سال 1948 منجر گردید.

تغییر رویکرد؛ از اشغال به تسخیر

با پیروزی انقلاب اسلامی ایران و حمایت از آرمان فلسطین، و همچنین افزایش مقاومت مردمی، صهیونیسم با چالش‌هایی روبرو شد. به همین دلیل، به نظر می‌رسد که راهبرد اشغال تا حدی کنار گذاشته شده و ادبیات همگرایی و سازش با کشورهای منطقه جایگزین آن شده است. طرح‌هایی مانند "زمین در برابر صلح"، "غزه-اریحا"، "طرح عربی"، "وطن جایگزین"، "طرح دو دولت"، "معامله قرن" و "پیمان ابراهیم" در این دوره مطرح شدند.

صهیونیسم تسخیری؛ تلاش برای ادغام و نفوذ

روح‌الله‌زاد معتقد است که احساس بن‌بست در سیاست اشغال، جریان صهیونیسم را به سمت ادغام در منطقه سوق داده است. هدف از این رویکرد، استفاده از توان اقتصادی، نظامی، سیاسی و حمایت‌های غرب برای تبدیل شدن به محور اصلی منطقه در ابعاد مختلف سیاسی، اقتصادی، فرهنگی و نظامی است. از این طریق، رژیم صهیونیستی تلاش می‌کند تا جغرافیای نیل تا فرات را به نوعی "تسخیر" کند.

اهداف احتمالی طرح نقشه "اسرائیل بزرگ"

مطرح شدن نقشه "اسرائیل بزرگ" در پایان جنگ طوفان الاقصی می‌تواند اهداف متعددی داشته باشد. از جمله این اهداف می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

• ایجاد این تصور که محور مقاومت تضعیف شده است و نمی‌تواند تهدیدی جدی برای اسرائیل محسوب شود.
• تحمیل نتانیاهو به عنوان یک رهبر آرمانی و مقتدر به جامعه صهیونیستی و تضعیف مخالفان وی.
• تشویق رژیم‌های منطقه برای تسریع و گسترش توافق‌های ابراهیم و منزوی کردن محور مقاومت.

بقاء محور مقاومت؛ ضامن استمرار حیات کشورها

روح‌الله‌زاد در پایان یادآور می‌شود که پیمان‌های ابراهیم تنها یک حاشیه امنیتی موقت برای این رژیم‌ها در برابر تهدید اصلی یعنی اسرائیل محسوب می‌شود. کارشناسان معتقدند در صورت حذف مقاومت، اسرائیل برای اجرای نقشه نیل تا فرات درنگ نخواهد کرد. در واقع، بقای محور مقاومت و افزایش قدرت آن، ضامن استمرار حیات همه رژیم‌هایی است که جزئی از نقشه اسرائیل بزرگ هستند و در صورت تشکیل اسرائیل بزرگ، کشورهایی مانند پاکستان، ترکیه و کشورهای شمال آفریقا نیز همواره از سوی این رژیم تهدید خواهند شد.