کنایه سنگین به سفره مردم!/ سفر ۶۵۰ هزار تومانی یک کیلو گوشت از پاکستان تا فروشگاه زنجیرهای!
طرحی که قرار بود فرشته نجات بازار ملتهب گوشت قرمز و مُسکِنی بر دردهای معیشتی خانوارها باشد، حالا خود به یک کابوس قیمتی جدید تبدیل شده است. گوشتهای وارداتی تنظیم بازاری که با وعده ایجاد آرامش و شکستن قیمتها از برزیل، پاکستان و مغولستان وارد کشور شدهاند، با چنان برچسبهای قیمتی عجیبی در فروشگاهها عرضه میشوند که نه تنها آرامشی در پی نداشته، بلکه با سبقت گرفتن از قیمت گوشت تولید داخل، یک شوک بزرگ به مصرفکنندگان وارد کردهاند.
اما این گوشتها چگونه مسیری را طی میکنند که در نهایت گرانتر از نمونه داخلی به دست مردم میرسند؟ پاسخ در یک فرمول پیچیده اقتصادی نهفته است. مبنای قیمتگذاری، نرخ ارز مرکز مبادله (یورو ۸۵,۴۰۰ تومانی) است که با نرخ بازار آزاد (یوروی بیش از ۱۲۰ هزار تومانی) فاصلهای عمیق دارد. به این معادله، ۱۵ درصد سود بازرگانی و ۱۰ درصد مالیات بر ارزش افزوده را نیز اضافه کنید تا متوجه شوید چرا هزینه نهایی واردات سر به فلک میکشد. در واقع، هر مرحله از این فرآیند، باری مالی بر دوش محصول گذاشته که در نهایت، این مصرفکننده نهایی است که باید آن را پرداخت کند.
بیایید مسیر یک بسته گوشت را دنبال کنیم تا عمق ماجرا روشن شود. به عنوان مثال، گوشت گوساله جوان بدون استخوان که از پاکستان وارد میشود، در مبادی ورودی با قیمت کیلویی ۵۹۸ هزار تومان به کارخانههای بستهبندی تحویل داده میشود. همین گوشت پس از آمادهسازی، در میادین میوه و ترهبار با نرخ تقریبی ۶۲۰ هزار تومان عرضه میشود و در نهایت، وقتی در بستهبندیهای شیک بشقابی در یخچال فروشگاههای زنجیرهای قرار میگیرد، با برچسب قیمت نهایی حدود ۶۵۰ هزار تومان، چشم خریداران را خیره میکند! این سفر قیمتی، داستان تلخ تبدیل یک کالای استراتژیک به یک محصول لوکس را روایت میکند.
واردات، عامل گرانی؟ کارشناسان: این طرح خود به آتش قیمتها دامن زده است!
در حالی که واردکنندگان، طولانی شدن فرآیند تخصیص ارز را یکی از دلایل این گرانی اعلام میکنند، رئیس شورای تامین دام کشور نظری کاملاً معکوس و جنجالی دارد. او معتقد است این نوع واردات با ارز مبادلهای نه تنها کمکی به کاهش قیمتها نکرده، بلکه «خود به رشد بهای تمامشده دامن زده است». او با یک مقایسه کوبنده، پرده از عمق فاجعه برمیدارد: گوشت برزیلی که سال گذشته با قیمت ۳۵۰ تا ۴۲۰ هزار تومان عرضه میشد، حالا با همین سیاست واردات، با برچسب ۶۵۰ هزار تومانی فروخته میشود. این سوال بزرگ حالا مطرح است: آیا سیاست تنظیم بازار، به جای خاموش کردن آتش، خود در حال بنزین ریختن بر شعلههای گرانی است؟