سقوط آزاد قدرت خرید: مزدبگیران ۹۰ درصد فقیرتر از سال ۹۰!
در اقتصاد ایران، افزایش شاغلان فقیر و کاهش قدرت خرید، زنگ خطر گسترش شکاف طبقاتی را به صدا درآورده است.
اقتصاد ایران با چالش نوظهور و نگرانکننده «شاغلان فقیر» مواجه است که به تدریج در حال تبدیل شدن به یکی از بحرانهای اصلی کشور است. کاهش بیسابقه قدرت خرید مزد واقعی در سالیان اخیر، اقشار کارگر و کارمند را از مرحله تأمین «معیشت» به مرز «بقا» سوق داده و به تعمیق شکاف طبقاتی دامن زده است.
بحران «شاغلان فقیر»؛ چالشی نو برای اقتصاد ایران
پدیده «شاغلان فقیر» به وضعیتی اطلاق میشود که افراد با وجود داشتن شغل و فعالیت در بازار کار، به دلیل درآمد ناکافی قادر به تأمین حداقلهای زندگی خود و خانوادهشان نیستند. این بحران، نشاندهنده نقص جدی در ساختارهای اقتصادی و توزیع درآمد است که پیامدهای اجتماعی و اقتصادی گستردهای برای کشور در پی دارد.
افت بیسابقه قدرت خرید مزد؛ سقوط به یکدهم سطح سال ۱۳۹۰
بررسیها نشان میدهد که قدرت خرید مزد واقعی در ایران به صورت تجمعی، به یکدهم سطح سال ۱۳۹۰ رسیده است. این افت چشمگیر، بخش عظیمی از جامعه مزدبگیر را که شامل کارگران و کارمندان میشود، به شدت تحت فشار قرار داده است. در حالی که سال ۱۳۹۰ نقطه عطفی برای توان معیشتی مزدبگیران به شمار میرفت، اکنون این قشر تنها با دشواری فراوان قادر به برآورده ساختن ابتداییترین نیازهای زندگی خود هستند و تأمین نیازهای فراتر از بقا برایشان به امری ناممکن تبدیل شده است.
تشدید شکاف طبقاتی و نابرابریهای اجتماعی
یکی از مهمترین تبعات کاهش مداوم قدرت خرید نیروی کار، تعمیق شکاف طبقاتی در جامعه است. با کاهش ارزش مزد و درآمد ثابت، فاصله میان دهکهای درآمدی بالا و پایین به طرز نگرانکنندهای افزایش یافته است. این وضعیت نه تنها نابرابریهای اجتماعی را تشدید میکند، بلکه میتواند به نارضایتیهای اجتماعی و کاهش سرمایه اجتماعی نیز منجر شود و چالشهای جدی برای پایداری و همبستگی ملی ایجاد نماید.