آرژانتین در آستانه فروپاشی: طبقه متوسط قربانی سیاست‌های صندوق بین‌المللی پول شد!
سیاست ریاضتی میلی در آرژانتین با افزایش تورم، بیکاری و شکاف طبقاتی، منجر به نارضایتی عمومی و مشکلات اقتصادی شده است.
سیاست‌های ریاضتی دولت آرژانتین به تشدید مشکلات معیشتی و نارضایتی عمومی منجر شده است.
«طرح تبر» و پیامدهای آن
از زمان روی کار آمدن خاویر میلی، رئیس‌جمهور آرژانتین، سیاست‌های افراطی ریاضتی موسوم به «طرح تبر» در این کشور به اجرا درآمده است. این سیاست‌ها که شامل کاهش گسترده هزینه‌های دولتی، حذف یارانه‌ها و تعلیق بسیاری از پروژه‌های عمومی است، به تشدید مشکلات معیشتی و افزایش نارضایتی عمومی در میان شهروندان آرژانتینی دامن زده است.
فشار سنگین بر اقشار ضعیف و کارگران
گزارش‌های میدانی نشان می‌دهد که اقشار فعال در بخش‌های خدماتی و کارگری بیش از سایر گروه‌ها تحت تأثیر این سیاست‌ها قرار گرفته‌اند. بسیاری از کارگران به دلیل کاهش شدید درآمد و جهش قیمت‌ها، توانایی تأمین هزینه مسکن مستقل را از دست داده و مجبور به بازگشت به خانه والدین یا اقوام خود شده‌اند. یکی از شهروندان فعال در حوزه حمل‌ونقل شهری در این باره می‌گوید: «با وجود کار روزانه، درآمد کافی برای اجاره‌خانه ندارم و مجبور شدم خانواده‌ام را نزد اقوام اسکان بدهم. هزینه‌ها هر روز بالا می‌رود اما درآمد ثابت مانده است.»
تعطیلی کسب‌وکارها و افزایش بیکاری
کاهش شدید تقاضای داخلی، توقف پروژه‌های عمرانی و حذف حمایت‌های دولتی، منجر به تعطیلی هزاران واحد تولیدی و خدماتی در آرژانتین شده است. آمارهای رسمی منتشرشده حاکی از آن است که طی ماه‌های گذشته، بین 205 تا 250 هزار شغل رسمی از بین رفته و بیش از 18 هزار واحد اقتصادی تعطیل شده‌اند. همچنین، سهم نیروی کار غیررسمی به بیش از 43 درصد رسیده است که بخش قابل توجهی از آنان قادر به تأمین حداقل هزینه‌های زندگی نیستند.
نابودی طبقه متوسط
در حالی که دولت آرژانتین کاهش تورم را به عنوان دستاورد خود معرفی می‌کند، کارشناسان اقتصادی تأکید دارند که ثبات عددی تورم به معنای بهبود اقتصادی نیست، زیرا قدرت خرید مردم به شدت کاهش یافته و طبقه متوسط عملاً در حال حذف شدن است. یکی از فعالان اقتصادی در پایتخت این وضعیت را چنین توصیف می‌کند: «دیگر چیزی به‌نام طبقه متوسط وجود ندارد؛ یا فقیر هستی یا ثروتمند.»
افزایش نارضایتی اجتماعی و تداوم بحران
با وجود حمایت برخی نهادهای مالی بین‌المللی از دولت آرژانتین، عدم بهبود محسوس در شرایط معیشتی مردم و افزایش بیکاری، احتمال گسترش نارضایتی اجتماعی را تقویت کرده است. ناظران معتقدند سیاست‌های مورد حمایت ایالات متحده و صندوق بین‌المللی پول در آرژانتین، بار دیگر موجب فشار مضاعف بر مردم و تضعیف بخش تولید شده است. مردم آرژانتین همچنان با مشکلات جدی اقتصادی مواجه‌اند و شکاف طبقاتی در این کشور به شدت در حال افزایش است. سیاست‌های دولت میلی نه تنها نتوانسته شاخص‌های معیشتی را بهبود بخشد، بلکه پیامدهای اجتماعی و اقتصادی نگران‌کننده‌ای برای آینده آرژانتین رقم زده است.
