طلا بخریم یا بفروشیم؟
بازار سه‌شنبه بار دیگر نشان داد که بدون سیگنال قاطع سیاسی و اقتصادی، نه دلار میل عبور از کانال ۹۳ هزار تومان را دارد و نه طلا و سکه توان آغاز یک روند پرقدرت را. دلار در حصار مقاومت و حمایت‌های نزدیک، اونس جهانی در جدال با مرز ۳۳۰۰ دلار و سکه در نوسان مرزی میان ۸۳.۸ تا ۸۴.۵ میلیون تومان باقی ماندند. تحلیلگران تکنیکال تأکید می‌کنند تا زمانی که خبر تازه‌ای جهت بازارها را مشخص نکند، استراتژی محتاطانه و معامله در محدوده‌های حمایتی و مقاومتی تنها راه منطقی است.
روز سه‌شنبه ۲۸ مرداد بازار ارز با پیامی روشن به پایان رسید: در غیاب محرک‌های سیاسی و اقتصادی تازه، دلار نه تمایل و نه توان عبور از محدوده ۹۳ هزار تومان را نشان داد.
اسکناس امریکایی صبح را در نیمه بالایی این کانال آغاز کرد، حوالی ۹۳ هزار و ۸۰۰ تومان دیده شد و با شیبی ملایم عقب نشست تا سرِ آخر روی عدد ۹۳ هزار و ۵۰۰ تومان بسته شود؛ رفت‌وبرگشت‌هایی که بیش از هر چیز، «احتیاط ساختاری» معامله‌گران و غلبه منطق انتظار بر ریسک‌پذیری کوتاه‌مدت را منعکس می‌کند.
در چنین روزهایی نه الگوی پرشتاب صعودی شکل می‌گیرد و نه سقوط معنادار؛ قیمت‌ها در یک رِنج باریک نفس می‌کشند و بازیگران حرفه‌ای به جای تعقیب هیجان، به واکنش در برابر سطوح کلیدی بسنده می‌کنند.
چرا دلار در کانال ۹۳ هزار جا خوش کرده است؟
توضیح این سکون نسبی را باید در ترکیب چند عامل جست‌وجو کرد. نخست، تقویم سیاسی بیرونی است: نزدیکی موعد تصمیم‌گیری تروئیکای اروپایی درباره تمدید مهلت فعال‌سازی «مکانیسم ماشه» و هم‌زمان گردش شایعات درباره امکان برگزاری نشست جدید میان طرف ایرانی و اروپایی‌ها، فضایی ساخته که در آن «خبرِ بالقوه» مهم‌تر از نرخ بالفعل است.
معامله‌گر حرفه‌ای در چنین شرایطی نه پیش‌خورِ خوش‌بینی می‌کند و نه بدبینی؛ او صرفاً اندازه موقعیت‌هایش را کوچک می‌کند تا از شوک‌های ناگهانی مصون بماند.
دوم، نقش‌آفرینی بازارساز است که با عرضه‌های هدفمند اجازه نداده دامنه نوسان از سقف‌های درون‌کانالی عبور کند؛ این یعنی هر بار که دلار به محدوده ۹۳ هزار و ۸۰۰ نزدیک می‌شود، وزن عرضه بر تقاضا می‌چربد و نرخ به میانه کانال برمی‌گردد.
سوم، افت محسوس «تقاضای احتیاطی» است؛ همان خریدهایی که در دوره‌های پرریسک به قصد پوشش نااطمینانی انجام می‌شد، حالا با روشن‌نبودن سمت‌وسوی خبرها عقب نشسته و به کاهش حجم معاملات انجامیده است.
حاصل جمع این سه نیرو، تثبیت موقت در کانال ۹۳ هزار و شکل‌گیری رفت‌وبرگشت‌های کوچک است که بیش از آنکه «روند» بسازند، ترجمان صبر و انتظارند.
تحلیل و بررسی بازار؛ چهارشنبه چه سیگنالی دارد؟
وقتی خبر تعیین‌کننده‌ای در کار نیست، نرخ در محدوده مشخص نوسان می‌کند. رفتار روز سه‌شنبه نشان داد که حوالی ۹۳ هزار تا ۹۳ هزار و ۲۰۰ تومان نقش حمایت کوتاه‌مدت را بازی می‌کند، ناحیه ۹۳ هزار و ۳۰۰ تا ۹۳ هزار و ۵۰۰ تومان «پیوت» یا مرکز ثقل معاملات است و محدوده ۹۳ هزار و ۸۰۰ تا ۹۴ هزار تومان به‌منزله مقاومت اولیه، حساسیت بالایی دارد.
شکسته‌شدن این مقاومت با حجم و دوام، می‌تواند مسیر را به سمت اهداف بالاتری در بازه ۹۴ هزار و ۲۰۰ تا ۹۴ هزار و ۳۵۰ تومان باز کند؛ همان‌طور که از دست رفتن ۹۲ هزار و ۸۰۰ تومان می‌تواند دامنه اصلاح را به سمت ۹۲ هزار و ۵۰۰ تومان بکشاند. اما تا وقتی که کندل‌ها میان همین نواحی رفت‌وبرگشت دارند و حجم معاملات رشد نمی‌کند، پیام غالب بازار روشن است: «سناریوی پایه» همان نوسان محدود در کانال ۹۳ هزار باقی می‌ماند و استراتژی‌های رنج‌تریدینگ—خرید نزدیک حمایت و فروش نزدیک مقاومت با حدضرر کوتاه—بر تعقیب روند غلبه دارد.
پیش‌بینی کوتاه‌مدت نرخ دلار
برای چشم‌انداز روز چهارشنبه، تا وقتی که خبری معتبر از حوزه سیاست خارجی یا تصمیم‌های اقتصادی منتشر نشود، انتظار می‌رود دلار همچنان در محدوده ۹۳ هزار تا ۹۳ هزار و ۵۰۰ تومان بچرخد و نوسان‌ها بیش از آنکه جهت‌دار باشند، واکنشی بمانند.
در سناریوی دریافت سیگنال مثبت از مذاکرات، عقب‌نشینی نرخ تا حوالی ۹۲ هزار و ۸۰۰ تومان دور از ذهن نیست؛ ولی دامنه ماندگاری آن به واکنش تقاضا در همان ناحیه بستگی دارد. برعکس، اگر سیگنال منفی یا نشانه‌ای از تنش سیاسی به بازار مخابره شود، تقاضا می‌تواند یک‌بار دیگر محدوده ۹۳ هزار و ۸۰۰ تومان را بیازماید و در صورت عبور قاطع، عدد ۹۴ هزار تومان را هدف بگیرد.
یادمان نرود که در فازهای خبری، «حجم معاملات» و «دوام بالای سطوح» زودتر از تیترها هشدار تغییر فاز می‌دهند؛ بنابراین برای اعتباربخشی به هر شکست، باید هم‌زمان به حجم، تعداد کندل‌های تثبیتی و رفتار بازارساز توجه کرد.
طلا و سکه زیر سایه دو محرک ناهمسو
بازار فلز زرد سه‌شنبه را با آرایش افزایشی آغاز کرد؛ اونس جهانی نوسانی رو به بالا داشت و دلار نیز در ابتدای کار کمی بالاتر ایستاده بود، بنابراین قیمت‌ها در همه قطعات با رشد باز شدند. اما با عقب‌نشینی تدریجی دلار به میانه کانال ۹۳ هزار، تصویر داخلی طلا و سکه دوپاره شد: طلای ۱۸ عیار که در ساعات نخست تا کانال ۷.۶ میلیون تومان سرک کشیده بود، خیلی زود به محدوده ۷.۵ میلیون برگشت و ترجمان دقیقی از همان فضای «احتیاط» شد؛ نه سقوط کرد و نه جهش، فقط به نقطه تعادل قبلی بازگشت.
در بازار سکه نیز همه قطعات هم‌صدا حرکت نکردند؛ برخی قطعات سنگین که به‌طور معمول حباب پایین‌تر و چسبندگی بیشتری به ارزش ذاتی دارند، همچنان مقاوم ماندند، حال آنکه سکه امامی و به‌ویژه نیم‌سکه و ربع‌سکه به دلیل حساسیت بالاتر به برگشت دلار و رقیق‌شدن تقاضای خرد، عقب نشستند.
این ناهمگونی دقیقاً زمانی رخ می‌دهد که دو محرک اصلی بازار—اونس جهانی و دلار داخلی—با یکدیگر هم‌جهت نباشند: یکی سیگنال تقویت بدهد و دیگری بخشی از آن را خنثی کند؛ در نتیجه خروجی، نه صعود یکپارچه می‌شود و نه نزول سراسری، بلکه پراکندگی نوسان‌ها در قالب اصلاح‌های نقطه‌ای دیده می‌شود.
چرا قطعات سبک سریع‌تر عقب می‌نشینند و این رفتار چه معنایی برای روز بعد دارد؟
تجربه دوره‌های اخیر نشان می‌دهد نیم‌سکه و ربع‌سکه در موج‌های صعودی به دلیل وزن بیشتر تقاضای خرد و هیجان کوتاه‌مدت، سریع‌تر دچار افزایش «حباب» می‌شوند و همین ویژگی در فاز برگشت دلار نقش ترمز را برایشان بازی می‌کند؛ به بیان ساده، بادِ حبابی که پیش‌تر در این قطعات دمیده شده بود، در نخستین فرصت تخلیه می‌شود.
از سوی دیگر، قطعات سنگین به دلیل پیوند نزدیک‌تر با ارزش ذاتی و حساسیت کمتر به هیجان، در برابر عقب‌گرد دلار مقاوم‌ترند. اگر چهارشنبه نیز دلار در رنج ۹۳ هزار تا ۹۳ هزار و ۵۰۰ تومان بماند و اونس جهانی تغییر معناداری نکند، می‌توان انتظار داشت تصویر «ناهمگون» ادامه یابد: طلای ۱۸ عیار کم‌نوسان، برخی قطعات سنگین با شیب ملایم صعودی و قطعات سبک همچنان شکننده‌تر. در مقابل، شکست قاطع محدوده ۹۳ هزار و ۸۰۰ تومان به بالا می‌تواند به بازگشت سریع حباب در نیم‌سکه و ربع‌سکه منجر شود، همان‌گونه که لغزش دلار به حوالی ۹۲ هزار و ۸۰۰ تومان فشار فروش را ابتدا در همین قطعات شدت می‌بخشد.
رالی نیمه‌تمام اونس جهانی؛ حمایت ۳۳۰۰ دلاری در کمین، مقاومت ۳۳۵۰ سد بزرگ پیش‌رو
روز گذشته نرخ طلای جهانی که در ابتدای روز در نرخ ۳۳۳۸ دلار قرار داشت؛ تا میانه روز در همین محدوده در نوسان بود و سپس با روند صعودی تا سطح ۳۳۴۵ دلار بالا رفت و عصر روز گذشته با تغییر نزولی شد و پله به پله بامداد امروز به ۳۳۱۱ دلار رسید و در لحظه نگارش این گزارش در نرخ ۳۳۲۰ دلار در معامله بود.
تحلیلگران فنی معتقدند محدوده ۳۳۰۰ دلار مهم‌ترین حمایت میان‌مدت اونس جهانی است و شکسته‌شدن آن می‌تواند فشار فروش را افزایش دهد و بازار را به سمت ۳۲۸۰ دلار بکشاند.
در مقابل، برای بازگشت به مسیر صعودی، تثبیت بالای ۳۳۴۵ دلار ضروری است؛ مقاومتی که اگر با حجم معاملات قوی شکسته شود، هدف بعدی بازار سطح روانی ۳۳۵۰ دلار خواهد بود.
به باور کارشناسان، روند فعلی طلا بیش از آنکه نشانه آغاز یک ریزش یا جهش بزرگ باشد، تصویرگر بازار دوطرفه و حساس به داده‌های کلان است. داده‌های تورمی امریکا، سیاست‌های آتی فدرال‌رزرو و تحولات ژئوپلیتیکی سه محرک اصلی‌اند که می‌توانند جهت نهایی اونس را تعیین کنند. در این میان، حفظ سطح ۳۳۰۰ دلار برای خریداران حکم خط قرمز دارد و فروشندگان نیز چشم به ناکامی طلا در عبور از مقاومت ۳۳۵۰ دلار دوخته‌اند.
طلای آبشده زیر ذره‌بین معامله‌گران؛ حمایت ۳۲.۶ و مقاومت ۳۳ میلیون روی نقشه بازار
روز گذشته نرخ طلای آبشده معاملات را با گپ مثبت ۳۲ میلیون و ۹۱۰ هزار تومان در بالاترین نرخ روزانه آغاز کرد و سپس با تغییر روند نزولی شد و تا سطح ۳۲ میلیون و ۶۷۰ هزار تومان کاهش یافت.
به گزارش تحلیلگران بازار طلا، بر اساس تحلیل تکنیکال، محدوده ۳۲ میلیون و ۶۰۰ تا ۳۲ میلیون و ۶۵۰ هزار تومان نخستین حمایت جدی محسوب می‌شود و در صورت شکست آن، احتمال حرکت به سمت ۳۲ میلیون و ۴۰۰ هزار تومان وجود دارد. در مقابل، برای بازگشت صعودی، تثبیت بالای ۳۲ میلیون و ۹۰۰ هزار تومان ضروری است؛ چرا که تنها در این صورت می‌توان مقاومت روانی ۳۳ میلیون تومان را هدف گرفت.
تحلیلگران تأکید می‌کنند تا زمانی که طلا نتواند بالای مرز ۳۳ میلیون تومان پایدار بماند، فشار عرضه در سقف‌های روزانه ادامه خواهد داشت و بازار در فاز نوسان محدود و حساس به اخبار باقی می‌ماند.
هر گرم طلای ۱۸ عیار معاملات خود را با گپ مثبت در لبه کانال ۷.۶ میلیونی و در نرخ هفت میلیون و ۵۹۷ هزار تومان استارت زد و با کاهش تا سطح هفت میلیون و ۵۴۱ هزار تومان کاهش یافت.
سکه امامی در نوسان مرزی؛ حمایت ۸۳.۸ و مقاومت ۸۴.۵ میلیون پیش‌روی بازار
همچنین نرخ سکه امامی با گپ مثبت در نرخ ۸۴ میلیون و ۴۰۰ هزار تومان بازگشایی کرد و در پی کاهش نرخ دلار و طلا نزولی شد و تا سطح ۸۳ میلیون و ۹۰۰ هزار تومان کاهش یافت و دوباره به کانال ۸۴ میلیون تومان برگشت و در کف این کانال بسته شد.
کارشناسان فنی معتقدند سطح ۸۳ میلیون و ۸۰۰ هزار تومان به‌عنوان نخستین حمایت جدی پیش روی بازار قرار دارد و در صورت شکست آن، احتمال اصلاح عمیق‌تر تا حوالی ۸۳ میلیون و ۵۰۰ هزار تومان وجود دارد. در مقابل، برای تثبیت روند صعودی، عبور پرحجم از ۸۴ میلیون و ۵۰۰ هزار تومان حیاتی است؛ چرا که تنها در صورت شکست این مقاومت، مسیر برای حرکت به سمت ۸۵ میلیون تومان باز خواهد شد.
به گفته تحلیلگران، در شرایطی که دلار همچنان در رنج محدود نوسان می‌کند و طلای جهانی نیز مسیر شفافی ندارد، سکه امامی بیشتر از آنکه وارد روند پرقدرت شود، در محدوده‌های حمایتی و مقاومتی نوسان خواهد داشت. از نگاه آنها، تا زمانی که سطح ۸۳.۸ میلیون تومان حفظ شود، بازار در فاز تثبیت باقی می‌ماند؛ اما از دست رفتن این سطح می‌تواند موج فروش تازه‌ای را فعال کند.
قیمت نیم سکه نیز در با بازگشایی در کف کانال ۴۴ میلیون تومان، با افزایش ۳۰۰ هزار تومانی بالا رفت و سپس با تغییر فاز، نزولی شد و با از دست دادن این کانال به ۴۳ میلیون و ۹۰۰ هزار تومان رسید.
قیمت ربع سکه هم در نرخ ۲۵ میلیون و ۹۰۰ هزار تومان استارت زد و تا سطح ۲۵ میلیون و ۶۰۰ هزار تومان کاهش یافت.
هر سکه گرمی نیز در نرخ ۱۴ میلیون و ۶۰۰ هزار تومان آغاز کرد و دوباره به ۱۴ میلیون و ۵۰ هزار تومان کاهش یافت.
بازار سه‌شنبه نشان داد که تا اطلاع ثانوی، «خبر» همچنان فرمان می‌دهد و قیمت‌ها از آن تبعیت می‌کنند؛ در چنین فضایی بهترین راهبرد، نقشه راهی است که بر سطوح کلیدی بنا شده باشد و تصمیم‌ها را به «اگر—آنگاه» گره بزند.
اگر دلار پایین‌تر از ۹۲ هزار و ۸۰۰ تومان تثبیت شد، آنگاه سناریوی اصلاح عمیق‌تر روی میز است؛ اگر بالای ۹۳ هزار و ۸۰۰ و سپس ۹۴ هزار تومان با حجم و دوام شکست، آنگاه باید به باز شدن مسیرهای بالاتر فکر کرد.
در بازار طلا و سکه نیز تا وقتی هم‌جهتی پایدار میان اونس و دلار شکل نگیرد، ناهمگونیِ حرکت قطعات محتمل است و مدیریت ریسک در قطعات سبک اهمیت مضاعف دارد. نتیجه روشن است: فعلاً «رِنج‌تریدینگِ محتاطانه» منطقی‌تر از تعقیب روند است و معامله‌گر موفق کسی است که به جای پیش‌بینی قطعی، روی سناریوهای محتمل و نقاط اعتبارسنجی هر سناریو تمرکز کند.
