کمک بزرگ این کشورها با خرید نفت ایران

این مقدار تولید، ایران را در آن زمان به دومین صادرکننده بزرگ نفت اوپک و چهارمین تولیدکننده بزرگ نفت در جهان تبدیل کرد. این رکورد در شرایطی به ثبت رسید که قیمت جهانی نفت پس از بحران نفتی ۱۹۷۳ افزایش چشمگیری یافته بود.

مقاصد اصلی صادرات نفت ایران در اوج تولید

در دوران اوج صادرات نفت، ایران بخش زیادی از نفت خود را به کشورهای زیر صادر می‌کرد:

• ژاپن (بزرگ‌ترین خریدار نفت ایران در آن زمان)

• چین

• هند

• هلند

• آلمان غربی

• فرانسه

• اسپانیا

• آفریقای جنوبی

• پاکستان

• سری‌لانکا

• برزیل

این کشورها با ایران قراردادهای بلندمدت نفتی داشتند و بخش عمده‌ای از نیاز خود به انرژی را از ایران تأمین می‌کردند.

دیگر سال‌های مهم در صادرات نفت ایران

علاوه بر سال ۱۹۷۴، چندین مقطع زمانی دیگر نیز ایران صادرات بالایی داشته است:

• ۲۰۱۱ (۱۳۸۹ شمسی): ایران روزانه حدود ۲٫۵ میلیون بشکه نفت خام صادر می‌کرد. این میزان پس از اعمال تحریم‌های آمریکا و اتحادیه اروپا در سال ۲۰۱۲ به شدت کاهش یافت.

• ۲۰۱۷ (۱۳۹۶ شمسی): پس از برجام، صادرات نفت ایران به ۲٫۸ میلیون بشکه در روز رسید که عمده صادرات آن به چین، هند، کره جنوبی و اتحادیه اروپا انجام شد.

• ۲۰۲۳ (۱۴۰۲ شمسی): بر اساس گزارش‌ها، ایران به‌رغم تحریم‌ها، صادرات نفت خود را به بیش از ۱٫۵ میلیون بشکه در روز رساند که چین همچنان بزرگ‌ترین خریدار نفت ایران بود.

جمع‌بندی

اوج صادرات نفت ایران در سال ۱۹۷۴ میلادی با ۶ میلیون بشکه در روز رقم خورد، اما پس از انقلاب و به‌ویژه پس از تحریم‌های بین‌المللی، صادرات نفت ایران کاهش یافت. با این حال، ایران همچنان یکی از تولیدکنندگان مهم نفت در جهان است و چین، هند و برخی کشورهای آسیایی از مشتریان اصلی آن محسوب می‌شوند.