تکلیف قراردادهای گازی ایران در ۱۴۰۴ / آماده حرکت بزرگ با این ۲ کشور باشید
سرنوشت قراردادهای گازی ایران در سال ۲۰۲۵ چه می‌شود؟ در ادامه با سرانه همراه باشید.
سرانه تی‌وی
در سال ۲۰۲۵، قراردادهای گازی ایران با تحولات و چالش‌های متعددی روبه‌رو است که بر آینده صنعت گاز کشور تأثیرگذار خواهد بود.
پایان قرارداد ۲۵ ساله با ترکیه
قرارداد ۲۵ ساله صادرات گاز ایران به ترکیه که از بهمن ۱۳۸۰ آغاز شده بود، در سال ۱۴۰۴ (۲۰۲۵ میلادی) به پایان می‌رسد. بر اساس این قرارداد، ایران متعهد به صادرات سالانه ۱۰ میلیارد مترمکعب گاز به ترکیه بود. با نزدیک شدن به پایان این قرارداد، مذاکرات برای تمدید یا تنظیم قرارداد جدید بین دو کشور اهمیت ویژه‌ای یافته است.
همکاری‌های جدید با روسیه
در ژانویه ۲۰۲۵، ولادیمیر پوتین، رئیس‌جمهور روسیه، از برنامه‌ریزی برای ساخت یک خط لوله گاز به ایران خبر داد که هدف آن انتقال سالانه تا ۵۵ میلیارد مترمکعب گاز به ایران است. این پروژه می‌تواند همکاری‌های گازی بین دو کشور را به‌طور قابل‌توجهی تقویت کند. پیش‌تر، در ژوئن ۲۰۲۴، گازپروم و شرکت ملی گاز ایران تفاهم‌نامه‌ای برای تأمین گاز روسیه به ایران امضا کرده بودند که در ابتدا انتقال ۲ میلیارد مترمکعب گاز در سال را هدف‌گذاری کرده بود.
قرارداد با ترکمنستان
ایران و ترکمنستان قراردادی برای انتقال گاز ترکمنستان به آذربایجان از طریق خاک ایران منعقد کرده‌اند. در این قرارداد، ایران نقش واسطه را ایفا می‌کند و صرفاً وظیفه انتقال گاز را بر عهده دارد، بدون اینکه در خرید و فروش گاز دخالتی داشته باشد. این نوع قرارداد می‌تواند به تقویت موقعیت ایران به‌عنوان مسیر ترانزیت گاز در منطقه کمک کند.
ضرورت امضای قراردادهای جدید
با توجه به کاهش فشار در میدان گازی پارس جنوبی و نیاز به فناوری‌های نوین برای حفظ و افزایش تولید، امضای قراردادهای جدید با شرکت‌های خارجی و داخلی ضروری به نظر می‌رسد. این قراردادها می‌توانند دسترسی ایران به فناوری‌های پیشرفته را فراهم کرده و ظرفیت تولید گاز کشور را افزایش دهند. وزیر نفت ایران نیز اعلام کرده است که تا پایان سال جاری، قراردادهایی برای افزایش ظرفیت تولید گاز به امضا خواهد رسید.
چشم‌انداز بازار گاز در سال ۲۰۲۵
بر اساس گزارش آژانس بین‌المللی انرژی، پیش‌بینی می‌شود که بازارهای گاز جهانی در سال ۲۰۲۵ با کمبود مواجه شوند. این امر می‌تواند فرصت‌هایی را برای ایران در زمینه صادرات گاز فراهم کند، به‌ویژه اگر بتواند ظرفیت تولید و زیرساخت‌های صادراتی خود را تقویت نماید.
در مجموع، سرنوشت قراردادهای گازی ایران در سال ۲۰۲۵ به مذاکرات جاری، همکاری‌های بین‌المللی و توسعه زیرساخت‌های داخلی بستگی دارد. با توجه به تحولات منطقه‌ای و جهانی، ایران نیازمند استراتژی‌های دقیق و همکاری‌های مؤثر برای بهره‌برداری بهینه از منابع گازی خود است.
