سوختبری صادرات: وعدههای پوچ، بحران واقعی!
محدودیت گاز تولید فولاد و سیمان را تهدید میکند و صادرات را کاهش میدهد.
صنایع سیمان و فولاد همچنان درگیر محدودیت گاز؛ وعده معافیت صادراتمحورها اجرایی نشد
تأکید بر معافیت، اما واقعیت متفاوت
با وجود وعدههای مسئولان مبنی بر معافیت صنایع صادراتمحور از محدودیتهای انرژی، کارخانههای سیمان و فولاد کماکان با قطعی و کاهش جدی سوخت مواجه هستند. این موضوع، برنامه تولید و صادرات این بخشهای کلیدی اقتصاد کشور را با چالش جدی روبرو کرده است.
کسری شدید گاز در صنعت سیمان
صنایع سیمان که سالانه حدود ۱۳ میلیون تن صادرات دارند، تنها بخش کوچکی از نیاز واقعی گاز خود را دریافت میکنند. بر اساس اطلاعات منتشر شده، این صنایع روزانه مجاز به دریافت ۵ میلیون مترمکعب گاز هستند، در حالی که نیاز واقعی آنها ۲۸ میلیون مترمکعب برآورد میشود. این کسری قابل توجه سوخت، نه تنها تولید را کند کرده، بلکه برنامهریزی برای تحویل به بازارهای صادراتی را نیز مختل ساخته است.
محدودیت فشار گاز در فولاد
در صنعت فولاد نیز وضعیت مشابهی مشاهده میشود. اگرچه وزارت صمت اعلام کرده است که فولادیهای صادراتمحور با قطعی گاز مواجه نیستند، اما اسناد رسمی نشاندهنده اعمال محدودیتها است. یکی از تولیدکنندگان فولاد اخطاریهای رسمی دریافت کرده است مبنی بر اینکه در صورت عدم رعایت سهمیه روزانه ۷۵ هزار مترمکعب، جریان گاز با افت فشار محدود خواهد شد و مسئولیت خسارات احتمالی بر عهده شرکت خواهد بود.
تناقض میان وعده و عمل
این تناقض آشکار میان اظهارات رسمی مسئولان و واقعیتهای میدانی، نگرانیهای فزایندهای را در میان فعالان اقتصادی ایجاد کرده است. کارشناسان معتقدند استمرار این روند میتواند توان رقابتی صنایع صادراتی کشور را در بازارهای جهانی تضعیف کند و به جایگاه اقتصادی ایران آسیب بزند.
پیامدهای اقتصادی محدودیت سوخت
کمبود گاز علاوه بر توقف خطوط تولید، منجر به افزایش هزینهها، استهلاک ماشینآلات و تأخیر در ارسال محصولات صادراتی میشود. انتظار میرود با تخصیص پایدار و متناسب سوخت به این صنایع، شاهد حفظ روند تولید و ارتقاء توان رقابتی آنها در سطح بینالمللی باشیم.
