رسوایی جدید زنوزی: از بازیهای کثیف تا کوبیدن بر طبل تفرقه!
اتهامات مهندسی داوری و مسائل قومیتی؛ زنوزی و تراکتور در صدر جنجالهای اخیر فوتبال ایران.
اظهارات اخیر محمدرضا زنوزی، مالک باشگاه تراکتور، بار دیگر وی را به کانون توجهات و انتقادات در جامعه فوتبال ایران تبدیل کرده است. این سخنان که محورهایی چون "مهندسی داوری" و طرح مسائل قومیتی را در بر میگیرد، با واکنشهای گستردهای مواجه شده و نگرانیهایی را درباره عواقب این رویکرد در مدیریت یک باشگاه پرطرفدار به وجود آورده است.
اتهام "مهندسی داوری" و سابقه قهرمانیها
زنوزی در حالی از "مهندسی داوری" سخن میگوید که باشگاه تراکتور در خرداد ماه ۱۴۰۴ جام قهرمانی لیگ برتر را بالای سر برد و چند ماه بعد در مرداد همان سال، قهرمان سوپرجام شد. این اظهارات در شرایطی مطرح میشود که تیم وی به تازگی دو عنوان قهرمانی را کسب کرده و طرح این اتهامات میتواند قهرمانیهای اخیر خود باشگاه را نیز زیر سؤال ببرد. این رویکرد به یادآورنده اصطلاح "دستهای پشتپرده" در دهه ۸۰ شمسی است که مربیان پس از عدم موفقیت از آن استفاده میکردند، اما پس از قهرمانی، دیگر اثری از آن دستها نبود و موفقیتها به شایستگیها نسبت داده میشد.
تناقض در مواضع و سکوت در پروندههای مهم
مالک تراکتور در گذشته، در قبال پرونده علیرضا بیرانوند که بیش از ۴۰۰ روز در فدراسیون فوتبال بلاتکلیف ماند، سکوت اختیار کرد. در مقابل، وی اخیراً مدیرعامل باشگاه خود، سعید مظفریزاده، را به دلیل عدم مصاحبه و سکوت در برابر آنچه "داوری بهضرر تیم" مینامد، مورد انتقاد قرار داده است. این نوع اظهارات، این گمانه را تقویت میکند که رفتارهای جنجالی برخی اعضای باشگاه، از جمله خداداد عزیزی، ممکن است بازتابی از مکنونات قلبی و دیدگاههای خود زنوزی باشد.
بهانههای عملکرد آسیایی و تهدید به کنارهگیری
زنوزی عملکرد تراکتور در رقابتهای آسیایی را شاهدی بر ادعاهای خود عنوان میکند. این در حالی است که این تیم سال گذشته از لیگ قهرمانان آسیا ۲ حذف شد و در فصل جاری نیز هنوز در مراحل اولیه لیگ نخبگان قرار دارد و موفقیت چشمگیری کسب نکرده است. در کنار این موارد، مالک تراکتور بار دیگر تهدید نخنمای کنارهگیری تیمش از مسابقات را مطرح کرده است؛ تهدیدی که در سالیان گذشته چندین بار تکرار شده و هرگز عملی نشده است و به نظر میرسد فاقد اعتبار است.
بازی خطرناک قومیتگرایی و تفرقهافکنی
بخش عمدهای از انتقادات به محمدرضا زنوزی، به آغاز "بازی خطرناک" طرح مسائل قومیتی و دامن زدن به تفرقهافکنی بازمیگردد. این اظهارات، فارغ از اینکه ناشی از عدم آگاهی به عواقب آن باشد یا عمدی، میتواند به گسترش دشمنی و تفرقه در فضای ورزشی و فراتر از آن منجر شود. چنین رویکردی از سوی مالک یک باشگاه بزرگ و پرهوادار، نگرانیهای جدی را درباره مسئولیتهای اجتماعی و فرهنگی او برمیانگیزد.
فرار رو به جلو و تناقض در نقشآفرینی
زنوزی برای فرار از پاسخگویی و احتمالاً مواجه نشدن با کمیته اخلاق فدراسیون فوتبال، خود را "هوادار" تراکتور نامیده است. این ادعا در حالی مطرح میشود که نقش او به عنوان مالک و تصمیمگیرنده اصلی باشگاه در تلویزیون و در تمامی مسائل مربوط به تراکتور کاملاً مشهود است. این تناقض در نقشآفرینی، نشاندهنده تلاشی برای شانه خالی کردن از مسئولیت عواقب اظهارات و اقدامات است.
بیثباتی و تناقض در نظرات شخصی
تناقضات زنوزی تنها به مسائل ذکر شده محدود نمیشود. وی در حالی که در سالهای گذشته روابط پرتنشی با رضا درویش داشت، این بار او را "بهترین مدیرعامل ایران" نامید. علاوه بر این، در فاصله کمتر از دو ماه، موضع خود را درباره رئیس فدراسیون فوتبال نیز تغییر داد. این حجم از بیثباتی در بیان نظرات و تغییر مواضع در مدت زمان کوتاه، پرسشبرانگیز بوده و به اعتبار اظهارات او لطمه وارد میکند.
در مجموع، این رفتارها و اظهارات متناقض و تفرقهافکنانه، میتواند به اعتبار باشگاه مردمی تراکتور آسیب جدی وارد کرده و فضای کلی فوتبال ایران را با چالشهای اخلاقی و اجتماعی بیشتری مواجه سازد.
