تیاگو سیلوا: نبرد نهایی یک رهبر کهنهکار با زمان! آیا اروپا شاهد یک معجزه تاریخی خواهد بود؟!
تیاگو سیلوا، مدافع باتجربه برزیلی، با انتقال احتمالی به پورتو، رویای جام جهانی ۲۰۲۶ را در اروپا دنبال میکند.
تیاگو سیلوا، مدافع باتجربه برزیلی، با تصمیمی جاهطلبانه و در سن ۴۱ سالگی، بار دیگر به فوتبال اروپا بازگشت تا پیراهن پورتو را بر تن کند. این انتقال فراتر از یک تغییر باشگاه ساده است؛ تلاشی جدی برای ادامه نبرد با زمان، حفظ آمادگی در بالاترین سطح و جلب اعتماد کارلو آنچلوتی به منظور حضور در جام جهانی ۲۰۲۶.
بازگشت شگفتانگیز به فوتبال اروپا
سیلوا که در ماه سپتامبر ۴۱ ساله خواهد شد، با امضای قراردادی تا پایان فصل جاری به باشگاه پورتو پیوسته است. این قرارداد شامل بند تمدید یک ساله نیز میشود که نشان از اعتماد طرفین به این مدافع باتجربه دارد. آندره ویلاس بواش، رئیس باشگاه پورتو، و فرانچسکو فاریولی، سرمربی این تیم، از حامیان اصلی جذب سیلوا بودهاند.
این مدافع برجسته، پس از ترک چلسی در تابستان ۲۰۲۴، به کشورش بازگشته بود تا بار دیگر برای فلومیننزه به میدان برود. بازگشت کنونی او به اروپا، یادآور یکی از مقاطع مهم دوران حرفهایاش در سال ۲۰۰۶ است، زمانی که برای اولین بار به فلومیننزه پیوست.
فلومیننزه: ایستگاه پایانی یا سکوی پرتاب مجدد؟
بسیاری گمان میکردند که دوره حضور سیلوا در فلومیننزه، نقطه پایانی بر کارنامه درخشان او خواهد بود. کارنامهای که شامل قهرمانی سری آ با میلان، عناوین متعدد لیگ فرانسه با پاریسنژرمن، قهرمانی لیگ قهرمانان اروپا با چلسی و کوپا آمریکا با تیم ملی برزیل میشد. انتظار میرفت او فصول آرام خود را در زادگاهش سپری کرده و سپس از دنیای فوتبال خداحافظی کند، اما واقعیت چیز دیگری رقم خورد.
تیاگو سیلوا در فصل ۲۰۲۴ و فصلهای بعدی، به طور منظم در ترکیب اصلی فلومیننزه به میدان رفت و حتی بلافاصله بازوبند کاپیتانی را بر بازو بست. با وجود چند مصدومیت جزئی، مجموع دقایق بازی او به حدود چهار هزار دقیقه رسید که برای بازیکنی بالای ۴۰ سال، آمار شگفتانگیزی محسوب میشود. او در تابستان گذشته نقشی کلیدی در صعود فلومیننزه به نیمه نهایی جام جهانی باشگاهها ایفا کرد. رناتو گائوچو، سرمربی سابق این تیم، او را بازیکنی فوقالعاده مهم و یک "هیولای واقعی در زمین" توصیف کرده و پیشبینی کرده بود که او همچنان میتواند در جام جهانی ۲۰۲۶ حضور یابد.
دلایل جدایی و بازگشت به قاره سبز
در اواسط ماه دسامبر، سیلوا شش ماه پیش از پایان قراردادش، تصمیم به فسخ آن گرفت. این تصمیم در حالی بود که مدیران فلومیننزه از مدتها قبل در جریان تمایل او برای بازگشت به اروپا قرار داشتند. دلتنگی شدید برای خانواده، عامل اصلی این تصمیم گزارش شده است؛ همسر و فرزندان او در لندن زندگی میکنند و پسر بزرگش، ایساگو، اولین قرارداد حرفهای خود را با باشگاه چلسی به امضا رسانده است. با وجود این شرایط شخصی، تیاگو تا آخرین روز حضورش در برزیل، نهایت حرفهایگری را به نمایش گذاشت و حتی پیش از بازگشت به برزیل، با کاهش قابل توجه دستمزد خود موافقت کرده بود.
مقصد نهایی: پورتو و فرصتهای پیشرو
شایعات زیادی درباره مقصد بعدی سیلوا شنیده میشد؛ از جمله علاقهمندی ماسیمیلیانو آلگری سرمربی میلان و درخواست جان تری، اسطوره چلسی، برای بازگشت او به لندن. اما در نهایت، پورتو مقصد نهایی این مدافع باتجربه شد. نکته جالب اینجاست که تیاگو سیلوا حدود ۲۰ سال پیش نیز برای شش ماه در تیم دوم پورتو سپری کرده بود.
نشریه پرتغالی «آبولا» در تحلیلی، سیلوا را "هدیهای ارزشمند" برای فرانچسکو فاریولی، سرمربی پورتو، دانست. این نشریه نوشت: «در ۴۱ سالگی، او تجربهای کمنظیر و سابقهای مملو از بازیهای بزرگ دارد. فاریولی به سختی میتوانست گزینهای بهتر از او پیدا کند. کارنامه این بازیکن بهتنهایی گویای همهچیز است. نزدیکی به خانوادهای که در انگلیس زندگی میکنند، عامل مهمی در تصمیم سیلوا برای بازگشت به اروپا بود.»
جام جهانی ۲۰۲۶: رویای بزرگ مدافع برزیلی
فراتر از همه اینها، یک رویای بزرگتر در ذهن تیاگو سیلوا جریان دارد: جام جهانی ۲۰۲۶. او صراحتاً بیان کرده است: «آنچلوتی میداند که میتواند روی من حساب کند. من برای این چالش کاملاً آمادهام.»
سیلوا اکنون پنجمین بازیکن تاریخ تیم ملی برزیل از نظر تعداد بازیهای ملی است و سابقه حضور در چهار جام جهانی را در کارنامه دارد. اگر عملکرد او در پورتو قانعکننده باشد و بتواند اعتماد کارلو آنچلوتی را جلب کند، دست به شاهکاری تاریخی خواهد زد؛ تبدیل شدن به مسنترین بازیکنی که تاکنون پیراهن برزیل را در یک تورنمنت فیفا بر تن کرده است. این رکورد در حال حاضر در اختیار دنی آلوز است که در جام جهانی ۲۰۲۲ قطر در ۳۹ سالگی برای سلسائو به میدان رفت. لازم به ذکر است که سیلوا پس از جام جهانی ۲۰۲۲ دیگر برای تیم ملی بازی نکرده است.
شخصیت و رهبری: برگ برنده سیلوا
در تابستان گذشته، روزنامه «اتلتیک» مقالهای تحلیلی درباره سیلوا منتشر کرد و یکی از بزرگترین نقاط قوت او را توانایی کنترل احساسات دانست. تیاگو آرام، متمرکز و باثبات است، در تمام ۹۰ دقیقه تمرکز خود را حفظ میکند و رهبری ذاتیاش باعث میشود بازیکنان جوان بی چون و چرا به او گوش دهند. سخنرانی احساسی او پیش از دیدار مقابل اینتر در جام جهانی باشگاهها، که در آن بر غنیمت شمردن لحظه و عمل مسئولانه تأکید کرده بود، هنوز در ذهنها باقی است.
مسیر پیشرو: از پپه تا سیلوا؟
در فلومیننزه، به سیلوا آزادی بیشتری در برنامههای تمرینی داده شد تا آمادگی بدنیاش برای مسابقات حفظ شود. بدون شک، تجربه و شخصیت او میتواند برای پورتو که از تیمهای صدرنشین لیگ پرتغال است، سرمایهای بزرگ باشد. نمونه پپه، همتیمی سابق او، هنوز از یادها نرفته است؛ اسطورهای که تا ۴۱ سالگی در سطح اول فوتبال اروپا بازی کرد و حتی در همان سن راهی یورو شد.
اکنون باید دید آیا تیاگو سیلوا میتواند کارلو آنچلوتی را متقاعد کند و آخرین برگ افتخارآمیز کتاب دوران حرفهایاش را در جام جهانی ۲۰۲۶ ورق بزند یا خیر.
