کاش این دلخوشی کوچک را از مردم نمیگرفتید!
در روزهای اخیر، فوتبال ایران بیش از هر زمان دیگری نشانههای افول و نابسامانی را به نمایش گذاشته است؛ وضعیتی که بسیاری از کارشناسان از آن به عنوان «نابودی تدریجی فوتبال» یاد میکنند.
در روزهای اخیر، فوتبال ایران بیش از هر زمان دیگری نشانههای افول و نابسامانی را به نمایش گذاشته است؛ وضعیتی که بسیاری از کارشناسان از آن به عنوان «نابودی تدریجی فوتبال» یاد میکنند.
در روزهای اخیر، فوتبال ایران بیش از هر زمان دیگری نشانههای افول و نابسامانی را به نمایش گذاشته است؛ وضعیتی که بسیاری از کارشناسان از آن به عنوان «نابودی تدریجی فوتبال» یاد میکنند. حاشیهها آنقدر پررنگ شدهاند که اصل فوتبال و جذابیتهای فنی آن کاملاً به حاشیه رفته است. از فحاشی خداداد عزیزی روی آنتن زنده تلویزیون که افکار عمومی را شوکه کرد تا اظهارات جنجالی و بعضاً فوتبالیستستیزانه جواد خیابانی که بار دیگر فاصله عمیق رسانه ملی با بدنه فوتبال را آشکار ساخت.
نکته دردناکتر اینکه فوتبال زمانی بزرگترین دلخوشی مردم بود. روزگاری هواداران از شب قبل مقابل ورزشگاه میخوابیدند، از شهرهای دور و نزدیک برای تماشای تیم محبوبشان راهی استادیوم میشدند و فوتبال بهانهای برای دورهمی و همدلی بود. اما در شرایط سخت اقتصادی که حال مردم خوب نیست، همین دلخوشی هم با عملکرد ضعیف و غیرقابل دفاع مسئولان ورزش کشور در حال نابودی است.
