زورف زیر تیغ اتهام: سرعت مرگبار تنیس، پاشنه آشیل او شد!

نظرات الکساندر زورف مبنی بر کند شدن عمدی زمین‌های تنیس به نفع آلکاراس و سینر با داده‌های رسمی همخوانی ندارد. بررسی آمارها نشان می‌دهد تنیس مدرن سرعتی‌تر از گذشته است.

ادعای زورف مبنی بر مهندسی سرعت تورنمنت‌ها رد شد

الکساندر زورف، تنیسور مشهور آلمانی، اخیراً در رقابت‌های شانگهای ادعا کرده است که برگزارکنندگان تورنمنت‌های ATP به صورت عمدی سرعت بازی را کاهش داده‌اند تا مسیر برای موفقیت بازیکنان جوانانی چون کارلوس آلکاراس و یانیک سینر هموارتر شود. این اظهارات که بازتاب گسترده‌ای در رسانه‌ها داشت، با واکنش‌هایی مواجه شده است. با این حال، تحلیل دقیق داده‌های آماری نشان می‌دهد که این ادعا فاقد اعتبار است.

شتاب شتابان تنیس امروز؛ واقعیتی فراتر از ادعا

زورف در بخشی از سخنان خود مدعی شد که شرایط مسابقات به گونه‌ای تنظیم شده که این دو تنیسور جوان همواره شانس رسیدن به مراحل پایانی تورنمنت‌ها را داشته باشند. این در حالی است که در حال حاضر، آلکاراس و سینر سلطه چشمگیری بر دنیای تنیس دارند. به نظر می‌رسد برخی ترجیح می‌دهند به جای پذیرش برتری فنی و تاکتیکی این دو ستاره، به دنبال عوامل بیرونی برای توجیه ناکامی‌ها باشند. زورف نیز با بیان چنین ادعاهایی، مسیری را در پیش گرفته که پیش از آن باید با دقت به داده‌های موجود می‌نگریست تا از بروز چنین قضاوت‌های نادرست و پیامدهای آن جلوگیری شود.

شکافCPI و شاخص‌های کلیدی سرعت در تنیس

برای درک واقعی از سرعت یک تورنمنت تنیس، لازم است به عوامل مختلفی توجه کرد. این عوامل شامل نوع زمین مورد استفاده، شرایط آب‌وهوایی و نوع توپ مسابقه است. برگزارکنندگان تنها بر نوع زمین کنترل دارند، در حالی که دو عامل دیگر اغلب خارج از اختیار آن‌هاست. مجموع این عناصر، شاخصی به نام CPI (Court Pace Index) را شکل می‌دهد که سرعت کلی شرایط بازی را نشان می‌دهد.

با این حال، CPI به تنهایی برای درک کامل سرعت بازی کافی نیست. دو شاخص مهم دیگر وجود دارد که تصویری واقعی‌تر از سرعت مسابقات ارائه می‌دهند:

• درصد آس‌ها (Ace Percentage)
• میانگین تعداد تبادل ضربه‌ها در هر امتیاز (Average Number of Shots Per Rally)

مقایسه این داده‌ها در سال جاری با سال‌های گذشته، ادعای زورف را نه تنها رد می‌کند، بلکه عکس آن را ثابت می‌سازد.

تحلیل داده‌ها: کدام تورنمنت‌ها کندتر یا سریع‌تر شده‌اند؟

به جز تورنمنت‌های خاکی که تحت تأثیر شدید آب‌وهوا قرار می‌گیرند، سایر مسابقات تنیس یا سرعتی مشابه گذشته داشته‌اند یا حتی سریع‌تر شده‌اند.

• ایندین ولز تنها رویدادی است که کندتر شده، که با کاهش درصد آس و افزایش تبادلات شوت مشخص می‌شود.
• شانگهای، با وجود CPI پایین‌تر نسبت به سال گذشته، شاهد ثبات در میزان آس‌ها و تبادل ضربه‌ها بوده است. ممکن است برگزارکنندگان برای جلوگیری از افزایش بیش از حد سرعت ناشی از توپ‌های پرقدرت، سطح زمین را اندکی کندتر کرده باشند.
• پاریس نیز کمی کندتر از سال گذشته بوده است.
• اما نکته حائز اهمیت این است که سایر تورنمنت‌ها سریع‌تر شده‌اند. میامی، کانادا، سینسیناتی و فینال ATP همگی افزایش سرعت را نشان می‌دهند. کانادا در سال جاری سریع‌ترین تورنمنت بوده و میانگین تبادل تنها 3.7 ضربه داشته است. سینسیناتی حتی از این هم سریع‌تر بوده و تعداد آس‌های بیشتری ثبت شده است.

بر اساس داده‌های رسمی، میانگین تبادل ضربه در تورنمنت‌های مسترز زمین سخت در سال جاری حدود 4 ضربه بوده؛ رقمی که نسبت به سال 2022 حدود 0.3 ضربه کمتر است. این به معنای این است که بازی نه تنها کند نشده، بلکه سرعت آن اندکی اما قابل‌اندازه‌گیری افزایش یافته است.

در مجموع، بیش از 70 درصد امتیازها در تنیس مدرن تنها 1 تا 4 ضربه طول می‌کشند. این نشان می‌دهد که بازی امروز یکی از سریع‌ترین دوران‌های تاریخ خود را تجربه می‌کند، حتی اگر تماشاگران گاهی تنها رالی‌های طولانی و نادر را به یاد بیاورند.

تصور غلط سرعت در دهه‌های 70 و 80

این باور رایج که تنیس در دهه‌های 70 و 80 به دلیل اتکا به سرویس و والی، سریع‌تر بوده، صحیح نیست. دلیل اصلی حضور بازیکنان در نزدیکی تور در آن دوران، دشواری ایجاد تاپ‌اسپین و ضربه‌های قدرتمند از انتهای زمین با راکت‌های چوبی و زه‌های محدود آن دوره بود.

تماشای ویدئوهای دهه 80 نشان می‌دهد که ریتم مسابقات بسیار کندتر از تنیس امروز بوده است. امروزه، به لطف پیشرفت مواد راکت‌ها، فناوری زه‌ها، آمادگی بدنی بالا و سبک بازی مبتنی بر قدرت و سرعت، بازی با شتاب و شدت بی‌سابقه‌ای انجام می‌شود. آنچه تغییر کرده، شیوه بازی است، نه سرعت آن.

به عنوان مثال، در فینال رولان‌گاروس، آلکاراس و سینر حتی بیشتر از بازیکنان در ویمبلدون یا آزاد آمریکا به تور نزدیک شدند. این امر به دلیل دشواری کسب امتیاز از خط پایه در زمین‌های کندتر خاکی است. در زمین‌های سریع، یافتن لحظه مناسب برای نزدیک شدن به تور دشوارتر است، زیرا احتمال عبور توپ از کنار بازیکن بیشتر می‌شود.

زورف به دنبال بهانه، نه دلیل

برای درک تفاوت میان آلکاراس، سینر و سایر بازیکنان، باید به سبک بازی آن‌ها توجه کرد. در دورانی که بازی سرویس - برگشت و ضربه اول از اهمیت زیادی برخوردار است، این دو بازیکن از خط پایه گزینه‌های بیشتری برای والانس، تغییر ریتم، ساختن امتیاز و ضربه‌های برنده دارند. در حالی که بسیاری تنها یک مسیر اصلی برای پیروزی دارند، آلکاراس و سینر چندین مسیر مؤثر در اختیار دارند.

در نتیجه، هیچ شواهدی وجود ندارد که نشان دهد برگزارکنندگان به نفع این دو تنیسور اقدامی انجام داده‌اند. مسئله ساده است: آن‌ها بهتر، کامل‌تر و از لحاظ ذهنی و فنی کارآمدتر از رقبای خود هستند.

در این میان، برای برخی ساده‌تر است که جهان را مقصر بدانند تا اینکه برتری دیگران را بپذیرند. تنیس کندتر نشده است؛ فقط دو بازیکن پدیدار شده‌اند که استانداردهای بازی را بالاتر برده‌اند و دیگران را ناگزیر می‌کنند برای رقابت با آن‌ها پیشرفت کنند. بنابراین، هرگاه کسی ادعا کرد که شرایط مسابقات برای رسیدن سینر و آلکاراس به فینال مهیا شده، کافی است به او یادآوری کنید: یا آن‌ها به قدری خوب هستند که رسیدنشان به فینال طبیعی است، یا سایر بازیکنان ابزار لازم برای به چالش کشیدن آن‌ها را ندارند.

همان‌طور که داروین در سال 1859 گفت: "بقا از آنِ سازگارترین‌هاست، نه قوی‌ترین‌ها". در تنیس امروز نیز همین اصل برقرار است؛ هر کس نتواند خود را با سرعت و کیفیت بازی مدرن وفق دهد، از رقابت عقب می‌ماند.