رسوایی بانوان ایرانی در سطح جهانی: ناامیدی از آسیا با طعم ناکامی!
کبدیبازان ایران در راه کسب مدال طلای بازیهای آسیایی ناگویا با حریفان خود در مسابقات قهرمانی جهان آشنا شدند.
تیم ملی کبدی بانوان ایران در حالی خود را برای حضور در بازیهای آسیایی ناگویا آماده میکند که تجربه اخیر در دومین دوره مسابقات قهرمانی جهان، چراغ راهی برای برنامهریزی و آمادهسازی بهتر فراهم کرده است. این مسابقات که پس از نزدیک به ۱۰ سال برگزار شد، با وجود چالشهای متعدد و تغییرات مکرر در تاریخ و محل برگزاری، با کسب عنوان سومی مشترک برای ایران همراه بود.
چالشهای پیش روی تیم ملی در رقابتهای جهانی
زهره تربتینژاد، سرمربی تیم ملی کبدی بانوان، با اشاره به کیفیت این دوره از مسابقات و کسب عنوان سومی، اظهار داشت: "این دوره از مسابقات تقریباً پس از گذشت ۱۰ سال برگزار شد. در دوره گذشته ایران عنوان نایب قهرمانی را کسب کرده بود و این بار با تلاش تیم به عنوان سومی مشترک دست یافتیم. هدف ما کسب مدال طلا بود ولی از قبل تا حدودی شرایط را پیشبینی کرده بودیم و متأسفانه برخی اتفاقات باعث شد هماهنگی تیم تا حدی از بین برود."
تغییرات مداوم در تاریخ و میزبانی مسابقات
تربتینژاد با تشریح جزئیات چالشهای برگزاری مسابقات جهانی، گفت: "ابتدا قرار بود این رقابتها مانند دوره گذشته با حضور ۱۶ تیم به میزبانی هند برگزار شود و تاریخ مسابقات خرداد ۱۴۰۴ بود اما به دلایلی مسابقات به تعویق افتاد و مقرر شد مرداد برگزار شود. سپس نه تنها تاریخ مسابقات به آبان موکول شد بلکه میزبان نیز از هند به بنگلادش تغییر کرد. زمانی که قرعهکشی و وزنکشی انجام شد مشخص هم شد که تنها ۱۲ تیم برای مسابقات اعلام آمادگی کردهاند."
گروهبندی دشوار و رقابتهای سخت
وی در ادامه به گروه بندی تیمها اشاره کرد و افزود: "در نهایت تیمها در دو گروه به رقابت پرداختند. در گروه A هند سرگروه شد و در گروه B تیم ایران قرار گرفت که از شانس بد ما تمام تیمهای حاضر در بازیهای آسیایی هانگژو نیز در همین گروه بودند. ما بازیهای سختی با تیمهایی مانند نپال، کنیا، لهستان، چین تایپه و هند داشتیم و در نهایت از رسیدن به فینال بازماندیم و به عنوان سومی مشترک رضایت دادیم."
عدم آمادگی مناسب و کمبود بازیهای تدارکاتی
سرمربی تیم ملی کبدی بانوان با تأکید بر مشکلات متعدد، بیان کرد: "در این مسابقات چالشهای زیادی داشتیم. تغییر مداوم تاریخ و حتی میزبان مسابقات باعث شد بازیکنان بلاتکلیف باشند. بهطوری که ما دو ماه کامل اردو را تعطیل کردیم زیرا مشخص نبود مسابقات اصلاً برگزار میشود یا خیر. علاوه بر این هیچ بازی تدارکاتی نداشتیم. فدراسیون واقعاً تلاش کرد ولی هیچ کشوری حاضر نشد بازی دوستانه برگزار کند. لیگهای داخلی ما هم بسیار محدود است در حالی که رقبا لیگهای پویاتری دارند."
اهمیت حمایتهای روانی و بدنی
تربتینژاد به نبود امکانات حمایتی از جمله روانشناس و مربی بدنساز اشاره کرد و خاطرنشان ساخت: "ورزشکاران ما مکملهای خوبی استفاده نمیکنند، مربی بدنساز همیشه کنار تیم نیست و روانشناس تیم هم بیشتر با کاروان ناشنوایان بود و تنها چند جلسه فرصت داشت کنار ما باشد. در بازی با چین تایپه واقعاً نیاز به روانشناس داشتیم تا بازیکنان را از نظر روانی آماده کند چرا که بچههای ما به دلیل دو شکست قبلی مقابل این تیم همیشه از نظر روحی دچار کمبود اعتماد به نفس میشوند. اگر روانشناس کنار تیم بود شرایط قطعاً بهتر میشد."
لزوم برنامهریزی برای بازیهای آسیایی ناگویا
وی در پایان تأکید کرد: "در مجموع ما شرایط سختی داشتیم. فدراسیون تلاش کرد همه چیز مهیا باشد ولی بیبرنامگی از سوی میزبان برنامهریزی ما را تحت تأثیر قرار داد. کمتر از یک سال دیگر بازیهای آسیایی ناگویا برگزار میشود و خوشحالم که حداقل توانستیم در یک رویداد رسمی حاضر شویم تا عملکرد تیم را بسنجیم. اکنون شاکله تیم ما ۸۰ درصد تغییر کرده و همه جوان هستند در حالی که رقبایی مثل ژاپن که میزبان بازیهاست در حال آمادهسازی هستند. اگر ما زمان را از دست بدهیم خودمان ضرر خواهیم کرد. باید از حالا برای موفقیت در بازیهای آسیایی ناگویا آماده شویم."
