فوتبال اروپا در شوک؛ از اوج تا سقوط دراماتیک قهرمانان!
لیورپول در بحران قهرمانی با سقوطی تلخ، رقیبانش را پشت سر گذاشت.
سقوط ناگهانی پس از قهرمانی؛ لیورپول تنها نیست
لیورپول فصل جاری را در شرایطی بحرانی پشت سر میگذارد. تیمی که کمتر از یک سال پیش جام قهرمانی لیگ برتر را بالای سر برد، اکنون در بحران عمیقی فرو رفته و جایگاهش در جدول لیگ برتر به رتبه دوازدهم سقوط کرده است. این اتفاق در حالی رخ میدهد که تاریخ فوتبال اروپا شاهد سقوطهای ناگهانی بسیاری از قهرمانان پس از کسب عنوان قهرمانی بوده است.
بحران عمیق در لیورپول
شاگردان آرنه اشلوت این فصل در 7 بازی اخیر خود 6 شکست را تجربه کردهاند و در 12 مسابقه در تمام رقابتها 9 بار مغلوب شدهاند. این افت شدید در عملکرد، جایگاه تیم در لیگ برتر را به رتبه دوازدهم تنزل داده و در لیگ قهرمانان نیز در رتبه سیزدهم قرار گرفتهاند. لیورپول در 3 بازی اخیر خود تنها یک برد کسب کرده و 10 بار طعم شکست را چشیده است، از جمله شکستهای خانگی مقابل ناتینگهام فارست و پیاسوی آیندهوون.
سقوط قهرمانان؛ پدیدهای تکرارشونده در فوتبال اروپا
اما بحران لیورپول پدیدهای نوظهور نیست. در قرن بیست و یکم، تیمهای بزرگی در پنج لیگ معتبر اروپا پس از قهرمانی، فصل بعد با افت شدید و غیرمنتظرهای روبرو شدهاند. این سقوطها دلایل مشترکی دارند که از جمله آنها میتوان به تغییرات مربی، جدایی ستارگان کلیدی، اختلافات داخلی، افت طبیعی فرم بازیکنان و ناتوانی در مدیریت فشار قهرمانی اشاره کرد.
هفت نمونه از سقوطهای ناگهانی پس از قهرمانی
1. چلسیِ مورینیو (15-2014)؛ از سلطه تا بحران
چلسی در فصل 15-2014 با اقتدار قهرمان لیگ برتر شد، اما فصل بعد با مشکلات عدیدهای روبرو شد. اختلافات داخلی، مصدومیتهای بازیکنان و افت فنی تیم باعث شد چلسی فصل بعد را در رتبه دهم به پایان برساند و از رقابتهای اروپایی باز بماند. در نهایت، ژوزه مورینیو در دسامبر 2015 اخراج شد.
2. منچستریونایتدِ مویس (14-2013)؛ میراث فرگوسن روی شانههای ناتوان
پس از خداحافظی سر الکس فرگوسن، دیوید مویس هدایت منچستریونایتد را بر عهده گرفت. اما فصل بعد، تیم در بدترین وضعیت خود در دوران لیگ برتر قرار گرفت و به رتبه هفتم سقوط کرد. مویس نیز پیش از پایان فصل اخراج شد.
3. مونپولیهِ ژیرار (13-2012)؛ قهرمانی یکباره
مونپلیه در فصل 12-2011 با هدایت رنه ژیرار برای اولین بار قهرمان لیگ فرانسه شد. اما جدایی اولیویه ژیرو در تابستان بعد ضربه جبرانناپذیری به تیم وارد کرد و مونپلیه فصل بعد را در رتبه نهم به پایان رساند.
4. لیلِ گالتیه (22-2021)؛ قهرمانی بیتکرار
لیل در فصل 21-2020 قهرمانی شگفتانگیز لیگ فرانسه را به دست آورد، اما تابستان بعد با جدایی میک مایگنان و بوباکاری سوماره، ثبات تیم از دست رفت و فصل بعد را با رتبه دهم به پایان رساند.
5. ولفسبورگِ ماگات (2010–2009)؛ قصهای کوتاه از شهری صنعتی
ولفسبورگ در فصل 09-2008 با ستارههایی چون ژکو و گرافیته قهرمان بوندسلیگا شد. اما با جدایی فلیکس ماگات، ولفسبورگ فصل بعد تنها هشتم شد و دیگر نتوانست به قله نزدیک شود.
6. ناپولیِ پس از اسپالتی (24-2023)؛ طلایی که دوام نیاورد
ناپولی پس از 33 سال در فصل 23-2022 با هدایت لوچانو اسپالتی قهرمان سری A شد. اما استعفای اسپالتی در تابستان و تغییرات متعدد مربی باعث شد ناپولی فصل بعد را در رتبه دهم به پایان برساند.
7. لسترسیتیِ رانیری (17-2016)؛ افسانهای تکرار نشدنی
قهرمانی لسترسیتی در فصل 16-2015 بزرگترین شگفتی تاریخ لیگ برتر بود. اما فصل بعد، لستر در بحران قرار گرفت و مدیریت باشگاه مجبور به اخراج رانیری شد. تیم با هدایت شکسپیر کمی احیا شد اما در لیگ برتر تنها در رتبه دوازدهم ایستاد.
سقوط قهرمانان، چرخهای تکرارشونده
داستان لیورپول نمونهای دیگر از الگوی شناختهشده سقوط قهرمانان است. قهرمانیهای بزرگ تضمینی برای ثبات فصل بعد نیستند. دلایل این سقوطها اغلب مشترک هستند و مدیریت صحیح بحران و اتخاذ تصمیمات درست در زمان مناسب میتواند مسیر بازسازی را برای تیمهایی چون لیورپول هموار سازد.
