افشاگری تکان‌دهنده: پشت پرده جنجال‌های ویرانگر در کنگره جهانی صهیونیسم!
اختلافات داخلی صهیونیسم در قدس اشغالی و کنست بر سر فساد و رانت سیاسی.
نشست امسال کنگره جهانی صهیونیسم در قدس اشغالی، به صحنه درگیری‌های سیاسی داخلی رژیم صهیونیستی بدل شد. این اختلافات که ریشه در رقابت‌های سیاسی احزاب حاضر در کنست دارد، بر ساختار و جهت‌گیری نهادهای وابسته به صهیونیسم بین‌المللی نیز سایه افکنده است.
تأثیر اختلافات داخلی بر کنگره صهیونیسم
رسانه‌های عبری تأکید کرده‌اند که سی و نهمین دوره کنگره جهانی صهیونیسم، به وضوح نشان داد که اختلافات درونی سیاستمداران اسرائیلی تا چه میزان بر نهادهایی چون آژانس یهود، صندوق ملی یهودیان و دیگر سازمان‌های وابسته به صهیونیسم بین‌المللی تأثیرگذار است. این در حالی است که کنگره صهیونیسم، مهمترین حامی فراملی رژیم صهیونیستی محسوب می‌شود.
ریشه اختلافات: توافقات ناکام
این اختلافات از آنجا آغاز شد که احزاب حاضر در کنست، پیش از برگزاری نشست ۲۸ اکتبر، توافق کرده بودند تا اداره صندوق ملی یهود به حزب "یش آتید" به رهبری یائیر لاپید و دبیرکل سازمان جهانی صهیونیسم به حزب لیکود سپرده شود. بر اساس این توافق، هر حزب حق داشت نمایندگان خود را در سمت‌های مختلف این نهادها منصوب کند. حزب لیکود نیز اختیار انتصاب رئیس بخش رسانه و دیاسپورای سازمان جهانی صهیونیسم را که سمت معادل حقوق یک وزیر است، در اختیار داشت.
شکست توافق و جنجال بر سر انتصابات
اما حزب لیکود در روز رأی‌گیری، زیر توافقات پیشین زد. مطرح شدن نام یائیر نتانیاهو، پسر بنیامین نتانیاهو، به عنوان نامزد تصدی یکی از این سمت‌ها، جنجالی بزرگ در رسانه‌های عبری به پا کرد. در واکنش به این اقدام، یائیر لاپید ضمن اعلام خروج از توافقات، به شدت از اقدامات نتانیاهو در جهت توزیع رانت سیاسی میان خانواده و هواداران از طریق اعطای سمت انتقاد کرد.
پیامدهای اختلاف: تعویق انتصابات
در نتیجه این اختلافات، انتصاب مایر کوهن، عضو کنست، به عنوان رئیس جدید صندوق ملی یهود به تعویق افتاد و انتخاب خاخام "دورون پرتز" به ریاست جدید سازمان جهانی صهیونیسم نیز متوقف شد.
نقش صندوق‌های مالی در بحران
صندوق بین‌المللی یهود (کیرین کایمیت) و صندوق (کیرین هایسود) دو نهاد مالی مهم وابسته به کنگره جهانی صهیونیسم هستند که نقش حیاتی در جمع‌آوری و هدایت کمک‌های مالی یهودیان صهیونیسم در راستای منافع رژیم صهیونیستی ایفا می‌کنند. با توجه به مشکلات اقتصادی تل‌آویو ناشی از هزینه‌های جنگ، کمک‌های این دو صندوق برای حفظ ثبات سیاسی داخلی اهمیت دوچندانی یافته است.
واکنش لاپید: «اصلاح غیرممکن است»
تلاش نتانیاهو برای بهره‌برداری از این صندوق‌ها برای اهداف سیاسی، خشم مخالفان او را برانگیخت. یائیر لاپید در بیانیه‌ای اعلام کرد: «ما می‌خواستیم مداخله کنیم و نهادها را متحول کنیم و آنها را پاکسازی کنیم. پس از روشن شدن تمام جزئیات، به این نتیجه رسیدم: اصلاح این وضعیت غیرممکن است؛ باید تعطیل شود.»
اتهام فساد و معاملات مشکوک
لاپید از سایر احزاب خواست تا در تمایل خود برای پیوستن به توافقی که «آشکارا چیزی جز فساد و معاملات تجاری مشکوک نیست» تجدیدنظر کنند. او فاش کرد که حزب لیکود به دنبال تصاحب نهادهای سازمان جهانی صهیونیسم است تا فرصت‌های شغلی برای اعضای خانواده نتانیاهو و گروهی از بازرگانان وفادار ایجاد کند. به گفته لاپید، حزب لیکود قصد دارد شش اداره جدید در سازمان جهانی یهود ایجاد کند که همگی غیرضروری هستند و تنها هدفشان توزیع مشاغل و بودجه بیشتر به وفاداران نتانیاهو با هزینه مالیات‌دهندگان اسرائیلی است.
نارضایتی چهره‌های دیگر
علاوه بر لاپید، دیگر چهره‌های برجسته کنگره جهانی صهیونیسم همچون «گوستی یهوشوا برونر» نیز نارضایتی خود را از تلاش‌های حزب لیکود برای انتصابات ابراز کرده و تأکید کردند: «ما نمی‌خواهیم این سازمان به مکانی برای توزیع مناصب تبدیل شود، بلکه می‌خواهیم نهادی برای شایستگی و صداقت باشد.»
پیامدهای گسترده‌تر
اهمیت این اختلافات سیاسی در جریان بین‌المللی یهودی-صهیونیستی از آن روست که این نهاد منبعی برای مشروعیت و همراهی یهودیان جهان با دولت تل‌آویو بوده و نقشی تاریخی در جمع‌آوری کمک برای سرپا نگه داشتن رژیم صهیونیستی از سال ۱۹۴۸ ایفا کرده است. اما اکنون به محلی برای اختلافات داخلی تبدیل شده است.
خدشه‌دار شدن انسجام یهودیان
در سال‌های اخیر، اختلافات درون سازمان‌های یهودی بین‌المللی افزایش یافته و انسجام همیشگی یهودیان دچار خدشه شده است. حتی بخش مهمی از یهودیان خارج از فلسطین اشغالی، منتقد سیاست‌های دولت تل‌آویو شده‌اند. نارضایتی از سیاست‌های راست‌گرایانه و اولترا یهودی در اسرائیل، جنایات رژیم صهیونیستی در غزه و تخریب چهره جهانی یهودیان، به ویژه در آمریکا، از دلایل این شکاف است.
گامی نمادین با پیامدهای سیاسی
اقدام لاپید در موضع‌گیری علنی درباره تحولات داخلی کنگره، گامی نمادین با پیامدهای سیاسی است که نشان‌دهنده سرایت دعواهای داخلی به نهادهای فرادولتی یهودی و اولویت منافع حزبی بر منافع تاریخی نهادهای یهودی، به ویژه کنگره جهانی صهیونیسم، است.
