قزاق‌ها؛ کلید شکسته شدن انزوای جهانی اسرائیل؟

در حالی که گمانه‌زنی‌ها درباره آرایش جدید قدرت‌ها در خاورمیانه ادامه دارد، قزاقستان با اعلام آمادگی برای پیوستن به پیمان آبراهام، معادلات منطقه را بر هم زد. این اقدام که از سوی تحلیلگران اسرائیلی به عنوان پیوستن رسمی به یک معماری امنیتی ضدایرانی تفسیر شده، بیش از یک عادی‌سازی، یک بیانیه استراتژیک محسوب می‌شود.

قمار آستانه؛ خروج از مدار مسکو و پکن

تصمیم قزاقستان برای پذیرش پیمان آبراهام، اقدامی حساب‌شده با اهداف چندلایه است. آستانه با این گام در تلاش است تا وابستگی‌های سنتی خود به مسکو و پکن را کاهش دهد. این پیمان برای قزاقستان ابزاری برای جذب سرمایه‌های غربی، ارتقاء فناوری در صنایع معدنی و مهم‌تر از همه، کسب یک "بیمه‌نامه امنیتی" از واشنگتن تلقی می‌شود. دونالد ترامپ نیز این اقدام را به عنوان ایجاد یک "سرپل" استراتژیک برای گسترش نفوذ آمریکا در منطقه، فراتر از یک عضو جدید، ارزیابی کرده است.

شکستن دیوار انزوای دیپلماتیک اسرائیل

این تحول برای رژیم صهیونیستی که در پی اقدامات خود در غزه با انزوای جهانی مواجه شده، فرصتی برای بهبود وجهه بین‌المللی است. پیوستن کشوری بزرگ با اکثریت مسلمان از آسیای میانه، ابزار تبلیغاتی قدرتمندی برای نمایش پذیرش جهانی و "سفیدشویی" اقدامات این رژیم به شمار می‌رود. این اقدام همچنین به دولت ترامپ اجازه می‌دهد تا پیمان آبراهام را به عنوان یک دستاورد دیپلماتیک مهم برجسته کند.

از منظر مقاومت فلسطینی، این حرکت به معنای "ورشکستگی اخلاقی" و پاداش دادن به "جلاد" تلقی شده و قزاقستان حیثیت خود را در ازای نجات رژیمی در حال غرق شدن، به حراج گذاشته است.

رویکرد تهران: دکترین درهم‌تنیدگی استراتژیک

در شرایط کنونی، جهان در حال ورود به عصر ظهور قطب‌های قدرت است و کشورهایی مانند قزاقستان برای کسب جایگاهی مستقل در آرایش جدید جهانی، دست به قمارهای بزرگی می‌زنند. در این میان، پاسخ تهران باید فراتر از انفعال یا واکنش‌های احساسی باشد. پیشنهاد می‌شود تهران با پرهیز از تنش‌زایی، شبکه‌ای از وابستگی‌های متقابل اقتصادی، ترانزیتی و انرژی با قزاقستان ایجاد کند. این رویکرد هوشمندانه، همراه با اشراف کامل امنیتی، می‌تواند راهی برای مدیریت این چالش و جلوگیری از سنگ‌اندازی احتمالی رژیم صهیونیستی باشد.

تجربه گذشته نشان داده است که رویکردهای تهاجمی یا انفعالی در قبال کشورهایی که روابط خود را با رژیم صهیونیستی گسترش داده‌اند، به منافع ملی آسیب رسانده و منجر به تشدید تنش شده است. بنابراین، اتخاذ سیاستی خردمندانه برای مدیریت روابط با قزاقستان امری ضروری است.