نسل‌کشی با گرسنگی؛ اسرائیل چگونه با کمک‌های الکی غزه را شکنجه می‌دهد؟
آتش‌بس غزه برای ارسال کمک‌های بشردوستانه به دلیل سیاست گرسنگی اسرائیل در نوار غزه ضروری است.
با وجود آغاز آتش‌بس شکننده در نوار غزه و اجازه ورود مقادیری کمک‌های بشردوستانه، اشغالگران همچنان به مفاد توافق آتش‌بس، از جمله جنبه‌های بشردوستانه آن، پایبند نیستند و سعی در تداوم وضعیت گرسنگی برای بیش از ۲ میلیون فلسطینی در این باریکه دارند.
سیاست گرسنگی؛ ابزار اشغالگران در غزه
این سیاست جنایتکارانه صهیونیست‌ها در کنترل بر کمیت و قیمت کالاهای وارداتی به غزه آشکار است. رژیم اشغالگر مانع دسترسی مردم غزه به کالاهای ضروری می‌شود؛ مردمی که هنوز با ویرانی‌های جنگ و پیامدهای گرسنگی دست و پنجه نرم می‌کنند.
آمار نگران‌کننده ورود کمک‌ها
بر اساس آمارهای رسمی نهادهای دولتی غزه، از ۹ اکتبر تا ۴ نوامبر، تنها ۴۴۵۳ کامیون حامل کمک‌های انسانی و کالاهای تجاری به غزه اجازه ورود یافته‌اند. از این تعداد، ۱۱۱۰ کامیون مربوط به بخش تجاری بوده است که تنها ۳۵۴ کامیون آن حامل مواد غذایی بوده‌اند و این رقم تنها ۳۲ درصد از کل کالاهای عرضه‌شده به بازرگانان را تشکیل می‌دهد. در همین بازه زمانی، تنها ۱۰ کامیون حامل گوشت و ۶۲ کامیون حامل میوه و سبزیجات وارد غزه شده‌اند.
فاصله فاحش با توافق آتش‌بس
اسماعیل الثوابته، مدیرکل دفتر اطلاع‌رسانی دولتی در نوار غزه، اعلام کرده است که میانگین تعداد کامیون‌های ورودی روزانه تنها ۱۷۱ کامیون است، در حالی که طبق پروتکل بشردوستانه توافق آتش‌بس، روزانه قرار بود ۶۰۰ کامیون وارد غزه شود. این نشان‌دهنده عزم اشغالگران برای ادامه جنگ گرسنگی علیه بیش از ۲ میلیون فلسطینی است. نیروهای اشغالگر همچنان از ورود ۳۵۰ قلم کالای غذایی ضروری مورد نیاز گروه‌های آسیب‌پذیر، به‌ویژه تخم‌مرغ، گوشت قرمز، مرغ، ماهی و لبنیات، جلوگیری می‌کنند.
«بالا نگه‌داشتن سر روی آب»؛ سیاست اقتصادی اشغالگران
محمد بربخ، مدیرکل موقت مطالعات وزارت اقتصاد غزه، در گفتگو با الجزیره، اعلام کرد که اشغالگران با کنترل گذرگاه‌های تجاری، به داده‌های دقیقی از مصرف ماهانه اقلام غذایی در غزه دسترسی دارند. این امر به آن‌ها اجازه می‌دهد تا ورود کالاها را به دقت کنترل کنند. وی این سیاست را "بالا نگه‌داشتن سر روی آب" توصیف کرد؛ به این معنا که رژیم صهیونیستی کالاهای ورودی را به گونه‌ای کنترل می‌کند که مردم غزه در بحران گرسنگی بمانند، اما نه به حدی که منجر به مرگ جمعی شود، بلکه به صورت تدریجی.
تأثیرات ویرانگر سوءتغذیه
منابع پزشکی غزه گزارش می‌دهند که محدودیت‌های اعمال‌شده بر میزان کالری مصرفی، مانع نجات مردم از گرسنگی و قحطی شده است. احمد الفرا، متخصص تغذیه، توضیح می‌دهد که سوءتغذیه در غزه از مرحله کمبود شدید کالری به مرحله کمبود پروتئین منتقل شده است. کمبود پروتئین منجر به تورم، ضعف سیستم ایمنی، اختلال در رشد شناختی کودکان، تأخیر در رشد، مشکلات تیروئید و هورمون‌های جنسی می‌شود. رژیم غذایی به شدت نامتعادل شده و وابستگی به کربوهیدرات‌ها، همراه با کمبود چربی‌های طبیعی، باعث کاهش شدید حافظه و فرسودگی بدن شده است. این وضعیت برای گروه‌های آسیب‌پذیر، به‌ویژه زخمی‌ها، زنان باردار و نوزادان، وخیم‌تر است و منجر به تولد نوزادان کم‌وزن و ناقص شده است.
کمک‌های نمادین و غیرضروری؛ نقاب فریب
شهروندان غزه از ورود کالاهایی مانند نودل‌های فوری، چیپس و شکلات خبر می‌دهند و از فقدان مایحتاج اولیه مانند گوشت، مرغ و ماهی گلایه دارند. قیمت اقلام موجود نیز سرسام‌آور است. بسیاری از مردم برای بیش از هشت ماه است که گوشت، مرغ یا ماهی نخورده‌اند. ادعای باز بودن گذرگاه‌ها برای کمک‌رسانی با واقعیت ورود اقلام نمادین و غیرضروری منافات دارد.
استفاده ابزاری از غذا؛ نقض حقوق بشر
متخصصان تغذیه تأکید دارند که رژیم صهیونیستی با کنترل ورود کالاها، بازارها را با اقلام غیرضروری مانند شیرینی‌ها و نوشیدنی‌های پرشکر پر کرده، در حالی که از ورود اقلام اساسی مانند شیر، تخم‌مرغ، گوشت و مرغ تازه جلوگیری می‌کند. این سیاست عمدی، قحطی و گرسنگی را تداوم می‌بخشد و پیامدهای منفی بر سلامت جامعه، به‌ویژه کودکان، بیماران و سالمندان، دارد. این در حالی است که غذا حقی اساسی برای همه انسان‌هاست و نباید به عنوان ابزار چانه‌زنی سیاسی مورد استفاده قرار گیرد.
