فلسطینی دربند؛ رهایی از 34 سال اسارت، اما دیدار مادر همچنان یک رویاست!
مصر میانجی‌گری برای تبادل اسرای فلسطینی با تبعید متهمان به اسرائیل را پیگیری می‌کند.
پس از 34 سال دوری، صدای شادی و شادمانی از خانه خانواده «آل بیوض» در روستای مزرعه غربی در غرب رام‌الله به گوش رسید. حابس بیوض، یکی از اسرای فلسطینی است که پس از آزادی در چارچوب توافق تبادل اسرا، به تبعید در خارج از فلسطین محکوم شده است.
آزادی مشروط و تلخ
خانه این خانواده فلسطینی سه دهه انتظار را برای شنیدن صدای فرزندشان متحمل شد. اما آزادی حابس، با تلخی تبعید همراه بود. او به همراه 153 آزاده دیگر فلسطینی، پس از خروج از زندان‌های رژیم صهیونیستی، مستقیماً به قاهره، پایتخت مصر، تبعید شدند. این سیاست، شادمانی خانواده‌ها را با رنگ و بوی غربت آمیخت.
چشم‌انتظاری برای آزادی کامل
«انتصار بیوض»، مادر حابس، با وجود خوشحالی از آزادی فرزندش پس از سه دهه اسارت، ابراز امیدواری کرد که روزی فرا رسد که آزادی نصیب سایر اسرای فلسطینی شود که خانواده‌هایشان همچنان چشم انتظار پایان این فراق هستند. او گفت: «خدا را شکر که پاداش صبر و بردباری ما را داد و باعث آزادی حابس و دوستانش شد.»
آرزوی بازگشت به خانه
حابس بیوض، آزاده تبعید شده به مصر، با وجود احساسات غیرقابل وصف پس از آزادی، تاکید کرد که آرزوی اصلی او بازگشت به خانه و در آغوش گرفتن خانواده‌اش بوده است. او وضعیت اسرای فلسطینی در زندان‌های رژیم صهیونیستی را اسف‌بار توصیف کرد و ابراز نگرانی برای سلامت اعضای خانواده‌اش نمود.
محرومیت از دیدار
خانواده بیوض، مانند ده‌ها خانواده دیگر فلسطینی، از سفر به خارج از اراضی اشغالی برای دیدار با فرزندان آزاده خود محروم هستند. این سیاست تبعید و مجازات دسته جمعی، حتی در شادی آزادی فرزندانشان، فلسطینی‌ها را در محاصره قرار داده و آزادی را به غربتی جدید و خانه را به زندانی باز مبدل کرده است.
دلتنگی خواهر
«امتیاز بیوض»، خواهر حابس، با چشمانی اشکبار دلتنگی وصف‌ناپذیر خود را از دوری برادرش ابراز کرد و گفت: «دیگر نمی‌توانم بیش از این صبر و تحمل کنم، مدت‌هاست او را ندیده‌ام؛ دلم آتش گرفته، دیگر نمی‌توانم فراقش را تحمل کنم، من برادرم را می‌خواهم.»
