قدمت منظومه شمسی اعلام شد

منظومه شمسی، جایی که زمین و میلیاردها جرم آسمانی دیگر جای گرفته‌اند، یکی از شگفت‌انگیزترین پدیده‌های طبیعی در کیهان است. اما پرسشی که همواره ذهن دانشمندان و علاقه‌مندان به فضا را به خود مشغول کرده، این است: منظومه شمسی دقیقاً چند سال قدمت دارد و ما چگونه می‌توانیم آن را اندازه‌گیری کنیم؟

بر اساس یافته‌های اخترشناسان، منظومه شمسی از دل یک ابر عظیم گاز و غبار متراکم شد، که با عناصر سنگین‌تر حاصل از انفجار ستاره‌های پیشین (Supernova) غنی شده بود. این فرآیند در حدود ۴.۵ تا ۴.۶ میلیارد سال پیش رخ داد. در این بازه زمانی، مواد خام موجود در این ابر به هم پیوستند، خورشید در مرکز آن متولد شد و دیسک پیش‌سیاره‌ای اطراف آن شروع به شکل‌گیری سیارات کرد.

زمین، خانه ما نیز در همین دوره به‌وجود آمد و قدمتی نزدیک به ۴.۵ میلیارد سال دارد. با وجود این، بخش‌هایی از منظومه شمسی وجود دارند که حتی قدیمی‌تر از زمین‌ هستند. برای مثال، شهاب‌سنگ‌هایی که به‌ عنوان بازمانده‌های اولیه این فرآیند در فضا باقی مانده‌اند، نشان می‌دهند که ریشه‌های منظومه ما به زمان اندکی پیش از شکل‌گیری زمین بازمی‌گردد. در یکی از رخدادهای جالب، قطعه‌ای شهاب‌سنگ به تازگی از سقف خانه‌ای در ایالت جورجیا عبور کرد و نمونه‌ای زنده از گذشته‌های دور را در اختیار دانشمندان گذاشت.

تا پیش از دهه‌های اخیر، بسیاری تصور می‌کردند که کل منظومه شمسی یک‌باره شکل گرفته است. اما مشاهده سامانه‌های ستاره‌ای جوان این فرضیه را رد کرد. در چنین سامانه‌هایی، دیسک‌های پیش‌سیاره‌ای مشاهده می‌شوند که به‌ طور هم‌زمان فرو نمی‌ریزند. در واقع، برخی سیارات زودتر تشکیل می‌شوند و شکاف‌هایی در دیسک ایجاد می‌کنند، در حالی که باقی بخش‌ها دیرتر به این فرآیند می‌پیوندند.