ویدیویی اخیراً وایرال شده که نشان‌دهنده «اولین سنگ‌قبر سخنگوی جهان» است. این پدیده نوظهور بحث‌های داغی را درباره مرز بین «یادبود» و «نمایش» به راه انداخته است.

قبرهای هوشمند؛ تکنولوژی در خدمت مردگان یا زندگان؟

طبق گزارش‌های منتشر شده، این سنگ‌قبرهای نسل جدید مجهز به امکانات حیرت‌انگیزی هستند که چهره آرامستان‌ها را برای همیشه تغییر می‌دهد:

• سنسورهای حرکتی: به محض نزدیک شدن فرد زنده، سیستم فعال می‌شود.
• نمایشگرهای دیجیتال: پخش تصاویر و ویدئوهای متوفی.
• سیستم صوتی: پخش پیام‌های ضبط شده از صاحب قبر برای بازدیدکنندگان!

این سنگ‌ها که بیشتر شبیه گجت‌های هوشمند هستند تا نماد یادبود، با قیمت‌های گزاف به عنوان «نوآوری» فروخته می‌شوند.

«شهربازی تکنولوژی» به جای خانه ابدی

نگار صالحی (فعال رسانه‌ای) در نقدی تند نسبت به این پدیده می‌نویسد: «آرامستان‌ها در حال تبدیل شدن به شهربازی تکنولوژی هستند.» منتقدان معتقدند این روند، نشان‌دهنده اوج‌گیری «مصرف‌نمایی» و «چشم‌وهم‌چشمی» است که حالا پایش را از زندگی روزمره به داخل قبر نیز کشانده است.

جامعه‌شناسان هشدار می‌دهند که تبدیل کردن مرگ به یک «کالای لوکس» و رقابت برای متفاوت بودن سنگ قبر، فرهنگ اصیل سوگواری را نابود می‌کند. آرامستان که باید محل تأمل و سکوت باشد، حالا به محلی برای نمایشگرهای LED و صداهای دیجیتالی تبدیل شده است.

آسیب‌های جدی: از ترس کودکان تا تخریب محیط زیست

علاوه بر جنبه‌های فرهنگی، این تکنولوژی عجیب دو آسیب جدی دیگر هم دارد:

1. ایجاد وحشت: شنیدن ناگهانی صدا از دل خاک، می‌تواند برای بازدیدکنندگان، به‌ویژه کودکان و سالمندان، تجربه‌ای ترسناک و آزاردهنده باشد.
2. زباله‌های الکترونیکی: وجود باتری، سیم‌کشی و نمایشگر در محیط باز، در بلندمدت باعث ایجاد زباله‌های خطرناک الکترونیکی در دل خاک و آسیب به محیط زیست خواهد شد.

سؤال اصلی اینجاست: آیا این کارها تسلی‌خاطر بازماندگان است یا صرفاً یک «شوآف تکنولوژیک» روی سنگ لحد؟