هند باید بیشتر دست به جیب شود

این تخفیف از ۲ تا ۲.۵۰ دلار در ژوئیه، کاهش یافته و بسیار کمتر از تخفیف قیمت‌ چشمگیری است که هند در طول سال ۲۰۲۳ و اوایل ۲۰۲۴ از آن برخوردار بود. دلیل آن هم تقاضای بالای هند و ترکیه، کاهش دسترسی به بازار نقدی و کاهش عرضه روسیه به دلیل فعالیت پالایشگاه‌های داخلی و تعمیرات پیش رو در پروژه ساخالین-۱ است.

برای پالایشگاه‌های هندی، محاسبات در حال تغییر است. نفت اورال نقدی هنوز ارزان‌تر از سایر گریدهای نفتی است، اما این مزیت در حال از بین رفتن است. معامله‌گران می‌گویند برخی از پالایشگاه‌ها در حال حاضر به دنبال جایگزین‌هایی مانند موربان امارات یا وست تگزاس اینترمدیت آمریکا هستند؛ گریدهایی که قبلا در برابر نفت روسیه با تخفیف‌های چشمگیر، توان رقابت نداشتند.

کاهش اختلاف قیمت همچنین نشان می‌دهد که چگونه روسیه با وجود تحریم‌ها، با نگه داشتن قیمت نفت اورال درست زیر سقف قیمت ۶۰ دلار برای هر بشکه گروه هفت، حجم معاملات را حفظ می‌کند. تجارت نفت تحت این سقف قیمت، دسترسی به خدمات بیمه و حمل و نقل غربی را فراهم می‌کند و هزینه‌های لجستیک را کاهش می‌دهد. برای مثال، نرخ حمل و نقل نفت اورال از بنادر بالتیک روسیه به هند در آوریل،  به ۶ میلیون دلار در هر سفر رسید که به لطف افزایش دسترسی به نفتکش های رعایت کننده سقف قیمت، نسبت به هفت میلیون دلار ماه قبل، کاهش یافت.

اما کمبود عرضه واقعی است. گزارش شده است که چندین پالایشگاه هندی نتوانسته‌اند محموله‌های نفت اورال را برای ماه اوت تامین کنند. بخشی از این به دلیل قراردادهای بلندمدت است. توافق روس‌نفت با  ریلاینس اینداستریز به این معنی است که حجم زیادی از نفت خام در بازار قراردادی می‌ماند و نفت خام کمتری به بازار نقدی می‌رود.

بر اساس گزارش اویل پرایس، هند که اکنون بزرگترین مشتری نفت صادراتی روسیه از راه دریا است، حتی در حال بررسی ساخت سه پایگاه ذخایر استراتژیک جدید برای تقویت امنیت انرژی است، زیرا بشکه‌های روسی ممکن است برای همیشه ارزان یا فراوان نمانند.