کشورهای برنده و بازنده پس از انفجار قیمت نفت

در میان صادرکنندگان، عربستان سعودی، ایران، عراق، کویت، امارات متحده عربی و ونزوئلا،  روسیه،  نیجریه و کانادا از جمله کشورهایی هستند که با افزایش بهای نفت، درآمد ارزی و بودجه عمومی آن‌ها تقویت می‌شود. 

در مقابل، کشورهایی که تولید نفت اندکی دارند و واردکننده عمده انرژی محسوب می‌شوند، از کاهش قیمت نفت بهره‌مند می‌شوند. چین، هند، ژاپن، کره جنوبی و کشورهای عضو اتحادیه اروپا در این گروه قرار دارند و با کاهش قیمت نفت، هزینه‌های واردات انرژی، تولید صنعتی و حمل‌ونقل در آن‌ها کاهش می‌یابد. همچنین ترکیه، پاکستان و بنگلادش از جمله کشورهایی هستند که پایین آمدن قیمت نفت برای آن‌ها به معنای کاهش فشار بر تراز تجاری و بودجه عمومی است.

افزایش قیمت نفت منجر به رشد درآمدهای ارزی برای صادرکنندگان، بهبود تراز تجاری، و تقویت ذخایر ارزی می‌شود. در مقابل، کاهش قیمت نفت برای کشورهای مصرف‌کننده به‌معنای کاهش هزینه‌های تولید، مهار تورم و افزایش رشد اقتصادی است.

با تداوم نوسانات در بازارهای انرژی، بازتعریف سیاست‌های مالی و تجاری در بسیاری از کشورها براساس قیمت نفت ادامه دارد.