پیرپسر در دو جبهه/ قاچاق در فضای مجازی، رکورد در پلتفرم قانونی
صبح ۴ آبان ۱۴۰۴ نسخه کامل فیلم سینمایی «پیرپسر» ساخته اکتای براهنی در شبکه‌های اجتماعی و کانال‌های دانلود پخش شد؛ اتفاقی که بلافاصله واکنش تند سینماگران را برانگیخت.
این فیلم که از ۲۱ خرداد روی پرده رفته بود، با فروش ۱۸۱ میلیارد و ۵۰۸ میلیون و ۸۸۷ هزار و ۳۵۳ تومان و ۲ میلیون و ۲۱ هزار تماشاگر، عنوان پرفروش‌ترین فیلم سال را در اختیار داشت. اکران رسمی آن از ۲۳ مهر متوقف شد، اما امیدهایی برای نسخه شش‌قسمتی خانگی وجود داشت ـ خبری که هرگز از سوی عوامل تأیید نشد.
درخواست فوری حامد بهداد؛ «کپی غیرمجاز، خیانت به زحمت چهار‌ساله است»
در پی انتشار نسخه قاچاق، حامد بهداد با انتشار بیانیه‌ای از مردم خواست از مشاهده نسخه غیرقانونی خودداری کنند. او تأکید کرد که «زحمات گروه تولید در چهار سال گذشته نباید با چند کلیک نادیده گرفته شود».
تولید «پیرپسر» در سال ۱۴۰۰ به پایان رسید و به مدت چهار سال به دلیل فضای محافظه‌کارانه از چرخه اکران کنار گذاشته شد. حال، در زمانی که فیلم با استقبال رسمی مواجه شده بود، قاچاق نسخه اصلی زخم عمیق‌تری بر پیکر سینمای ایران زده است.
مردم مقابل قاچاق؛ فروش ۹۰۰۰ بلیت در نیم‌روز فیلم‌نت
هم‌زمان با انتشار نسخه غیرمجاز، پلتفرم فیلم‌نت اکران آنلاین «پیرپسر» را آغاز کرد؛ و تنها در بازه ۷ شب تا ۸ صبح بیش از ۹ هزار بلیت قانونی فروخته شد.
این رقم، نه‌تنها وفاداری مخاطبان به تماشای نسخه اصلی را نشان داد، بلکه بیانگر اعتمادی تازه به پخش آنلاین رسمی است؛ جایی که تقابل مستقیم «قاچاق و قانون» به میدان رقابت مردمی تبدیل شد.
از سانسور تا اعتراف جمعی
روایت دو برادر و پدر زورگویشان در خانه‌ای قدیمی، حالا فراتر از یک داستان سینمایی عمل می‌کند. «پیرپسر» به آیینه‌ای از جامعه‌ای تبدیل شده که خشونت و فشار درونی را پنهان می‌کند، تا وقتی که نسخه‌ای غیرقانونی آن را عریان به مردم عرضه کند. قاچاق این فیلم فقط یک جرم رسانه‌ای نیست، بلکه بازتابی از بحران اعتماد فرهنگی در سینمای ایران است؛ جایی که هنوز مسیر میان «کانون رسمی» و «پلتفرم مردمی» روشن نشده است.
