این روزها که دسترسی به گوشت به نوعی برای برخی از خانوارها ناممکن شده است، بیشک ماهی و مرغ جایگزین نسبتا مناسبی برای گوشت هستند.
البته بر اساس ادعای رئیس سازمان شیلات ایران در ابتدای امسال سرانه مصرف ماهی در کشور ۱۳.۸ کیلوگرم بوده و این در حالی است که ما با سرانه مصرف ماهی در دنیا که ۲۰ کیلوگرم است، فاصله داریم.
متاسفانه ماهی نیز به دلیل گرانی از سفره برخی از خانوارها حذف شده است. همین موضوع بهانهای شد که سرانه سراغ نرخ این محصول در فروشگاههای اینترنتی برود.
در جدول زیر نرخ انواع ماهی را مشاهده میکنید:
این نکات را فراموش نکنید
ماهی را بو کنید: برای شناختن ماهی تازه، ماهی را بو کنید. ماهی تازه دریایی بویی شبیه به آب و گیاهان دریایی دارد و ماهی تازه پرورشی بویی شبیه آب آکواریوم میدهد. ماهیهای مانده و فاسد، بوی تند و ترش، شبیه گندیدگی دارند.
به بدن ماهی توجه کنید: بدن ماهی تازه سفت صاف است و شل و افتاده نمیشود. پولکهای ماهی تازه، کاملا به سطح بدنش چسبیدهاند اما ماهیهایی که پولکشان کم وبیش از روی پوست جدا شدهاند، تازه نیستند. پوست ماهی تازه، لیز است. ماهیهای مانده و کهنه پوستشان حالت چسبندگی داشته و ترشحات لزج و چسبناکی روی بدنشان وجود دارد. آبشش ماهی تازه قرمز و کمی مرطوب بوده و اگر آبشش خاکستری رنگ و خشک باشد ماهی مانده است.
ماهی را دور از تابش نور خورشید نگهداری کنید: ماهیهایی را که در خارج از مغازه درون یخدانهای پر از یخ نگهداری میشوند، را نخرید. ماهیها باید درون مغازه و یخچال و دور از تابش نور خورشید نگهداری شود.
ماهیهای ریزتر بخرید: جیوه موجود در انواع ماهی (یک آلاینده بالقوه در ماهی) فلزی سمی است که میتواند باعث ناهنجاریهای ژنتیکی یا آسیب به مغز یا کلیهها شود. به طور کلی، ماهیهای بزرگتر جیوه بیشتری دارند، زیرا این فلز زمان بیشتری برای جمع شدن در بدن ماهی داشته است..