شمشیر بی‌تیغ: اعتبار یک کشور به حراج رفت!
شمشیربازان ایران در بازی‌های اسلامی مدال برنز گرفتند اما وضعیت نامطلوب فدراسیون و مشکلات ساختاری همچنان پابرجا است.
رشته شمشیربازی ایران با کسب دو مدال برنز مشترک در بازی‌های کشورهای اسلامی، نتوانست کمکی به جایگاه کاروان ایران کند و اعتبار از دست رفته خود را بازپس گیرد. این عملکرد نشان‌دهنده وضعیت نامطلوب این رشته المپیکی است.
مدال‌های بی‌تاثیر در کاروان ایران
در حالی که رشته‌هایی مانند شنا برای نخستین بار در تاریخ به جمع رشته‌های مدال‌آور کاروان ایران پیوستند و هندبال بانوان با تاریخ‌سازی روی سکو رفت، شمشیربازی نتوانست انتظارات را برآورده کند. این رشته که زمانی جایگاهی برجسته در ورزش ایران داشت و حتی روی مدال‌آوری آن در بازی‌های المپیک حساب ویژه باز می‌شد، اکنون در زمره کم‌فروغ‌ترین رشته‌ها در رویدادهای بین‌المللی قرار گرفته است. در ششمین دوره بازی‌های کشورهای اسلامی، تنها نتیجه اعزام ۸ نفره شمشیربازی ایران، کسب ۲ مدال برنز تیمی در اسلحه سابر و اپه بود که آن هم به صورت مشترک با دیگر کشورها به دست آمد. این در حالی است که در دوره پیشین همین بازی‌ها، شمشیربازی یک طلا، ۳ نقره و ۲ برنز برای کاروان ایران به ارمغان آورده بود.
«شمشیری» که دیگر توان «بُرش» ندارد
عملکرد ضعیف شمشیربازی در بازی‌های کشورهای اسلامی، زنگ خطر را برای آینده این رشته به صدا درآورده است. این موضوع صرفاً یک مرور آماری نیست، بلکه تاکیدی بر اوضاع نگران‌کننده یک رشته المپیکی در ورزش ایران است. شرایط فعلی نشان می‌دهد که مدیریت فدراسیون به تنهایی قادر به اصلاح وضعیت نیست و نیاز به دخالت و چاره‌اندیشی "مدیران بالاتر از مجموعه فدراسیون" احساس می‌شود.
سقوط از اوج به ورطه فراموشی
شمشیربازان ایران در ادوار گذشته بازی‌های المپیک، حضوری پررنگ داشتند و تا پای مدال‌آوری نیز پیش رفتند. در بازی‌های ریو ۲۰۱۶، مجتبی عابدینی جایگاه چهارم بخش انفرادی اسلحه سابر را به خود اختصاص داد و تیم ملی اسلحه سابر ایران تنها سهمیه تیمی المپیک پاریس را کسب کرد و در رده چهارم قرار گرفت. اما چه اتفاقی رخ داده است که طی مدت کوتاه، تیمی که در المپیک چهارم شد، اکنون در رنکینگ جهانی به جایگاه نوزدهم سقوط کرده است؟
مدال‌های بی‌اثر و توجیه ناکامی‌ها
کسب دو مدال برنز تیمی در بازی‌های کشورهای اسلامی، در حالی که قدرت‌های اصلی این رشته مانند چین، ژاپن، کره جنوبی و هنگ کنگ در این رویداد حضور نداشتند، هیچ اعتبار قابل توجهی برای شمشیربازی ایران به ارمغان نیاورد. این رشته که در سال‌های اخیر سابقه کسب مدال در جام‌های جهانی و گرندپری‌ها را دارد و بازیکنانش بارها تا جمع ۸ نفر برتر مسابقات پیش رفته‌اند، اکنون در رویدادی به مراتب کوچک‌تر، نتوانسته مدالی کسب کند. در این شرایط، همچنان شاهد توجیه ناکامی‌ها با موضوع "داوری" هستیم، مسئله‌ای که سال گذشته نیز به عنوان بهانه‌ای برای از دست دادن مدال المپیک مطرح شد.
ریشه‌های مشکل در ساختار و فنی
رئیس فدراسیون شمشیربازی پس از شکست تیم ملی اسلحه سابر مقابل ازبکستان، مدعی شد که مسائل داوری و حق‌کشی عامل این ناکامی بوده است. وی اعلام کرد که نامه‌ای به کمیته بین‌المللی المپیک ارسال خواهد شد. با این حال، این سوال مطرح می‌شود که چرا در گذشته، در مواجهه با همان داوران، پیگیری لازم برای احقاق حق تیم صورت نگرفته است؟ فراتر از بحث داوری، آیا باخت تیم ملی اسلحه اپه مقابل عربستان یا ناکامی‌های زودهنگام در بخش انفرادی نیز ناشی از داوری بوده است؟
واقعیت این است که شمشیربازی ایران با مشکلات ساختاری و فنی عمیقی دست و پنجه نرم می‌کند. نتایج ضعیف در جام جهانی مقابل گرجستان، شکست‌های مکرر از رقبای آسیایی چون چین و ژاپن، و تبدیل شدن ازبکستان به پاشنه آشیل در بازی‌های کشورهای اسلامی، همگی گواه بر وجود مشکلات فنی در این رشته است. بزرگنمایی اتفاقات داوری، تنها راهی برای فرافکنی و سرپوش گذاشتن بر ناکامی‌های موجود است.
دور شدن از افق‌های جهانی و آسیایی
افق شمشیربازی به عنوان یک رشته المپیکی، باید کسب موفقیت در رقابت با بزرگان این رشته در بازی‌های آسیایی، جام‌های جهانی، گرندپری‌ها و در نهایت کسب سهمیه و موفقیت در بازی‌های المپیک باشد. اما با وضعیت فعلی، این رشته از این افق‌ها "بسیار دور" است. سقوطی که از پلکانی به "انفجاری" تبدیل شده است، در آستانه بازی‌های آسیایی و فصل کسب امتیاز المپیکی، هشداری جدی برای آینده شمشیربازی ایران محسوب می‌شود.
وزارت ورزش و کمیته ملی المپیک باید به صورت فوری برای رفع مشکلات ساختاری و فنی این رشته اقدام کنند. در غیر این صورت، شمشیربازی ایران با وضعیت فعلی، شانسی برای مدال‌آوری در بازی‌های آسیایی نخواهد داشت.
