اشکهای ابوالوفایی برای مادر؛ آرزوی مدال طلایی که به حسرت بدل شد
کشتیگیر فرنگی ناشنوای ایران، مدال برنز المپیک را با پشتکار مادرش به دست آورد.
سیدصادق ابوالوفایی، دارنده مدال برنز رقابتهای کشتی فرنگی المپیک ناشنوایان، با وجود آرزوی کسب مدال طلا، تلاشهای بیوقفه خود را عامل رسیدن به سکوی سوم این دوره از مسابقات دانست.
سختیهای مسیر و عزم برای افتخارآفرینی
کشتیگیر وزن ۶۰ کیلوگرم تیم ملی فرنگی ایران، پس از کسب مدال برنز در المپیک ناشنوایان، به مشقاتی که برای دستیابی به این موفقیت متحمل شده، اشاره کرد و اظهار داشت: "روزهای بسیار سختی را پشت سر گذاشتم. از مدتها قبل تمام هدفم این بود که در المپیک مدال بگیرم و پرچم کشورم را بالا ببرم."
تقدیم مدال به روح مادر؛ آرزوی طلایی که به برنز رسید
ابوالوفایی انگیزه شخصی خود را برای کسب بهترین نتیجه، ادای دینی به روح مادرش عنوان کرد و گفت: "دوست داشتم با گرفتن مدال طلا آن را به روح مادرم تقدیم کنم. تمام وجودم را برای رسیدن به این هدف گذاشتم اما قسمت نشد و همین مدال برنز را هم به مادرم تقدیم میکنم."
سطح بالای رقابتها و حفظ انگیزه
وی درباره سطح رقابتهای کشتی فرنگی المپیک ناشنوایان تصریح کرد: "رقبا بسیار قدرتمند بودند و از نظر بدنی و فنی فشار زیادی وجود داشت. وقتی شانس رسیدن به فینال از دستم رفت، تمام تمرکزم را گذاشتم که حداقل دست خالی برنگردم و خوشبختانه توانستم به مدال برنز برسم."
شیرینی مدال برنز؛ ثمره پشتکار
ابوالوفایی در پایان ابراز خرسندی کرد: "از اینکه توانستم برای کشورم افتخارآفرینی کنم خوشحالم. درست است که مدالم طلا نشد اما برنز هم برایم شیرینی خاصی دارد چون نتیجه پشتکار و روزهای دشواری است که پشت سر گذاشتم."
قدردانی از حمایتهای مجموعه
نماینده وزن ۶۰ کیلوگرم تیم ملی کشتی فرنگی ناشنوایان همچنین از مجموعه عوامل همراه خود صمیمانه تشکر کرد و افزود: "از فدراسیون، انجمن و همه مربیان و کادر فنی که در این مسیر کنارم بودند تشکر میکنم. بدون حمایت و راهنمایی آنها رسیدن به این مدال ممکن نبود."