پیش‌بینی قیمت مسکن در سال ۱۴۰۵ / شرط عجیب یک کارشناس برای کاهش قیمت‌ها
در حالی که بازار مسکن ایران در آبان ۱۴۰۴ در یکی از عمیق‌ترین دوره‌های رکود خود به سر می‌برد، یک کارشناس ارشد بازار با ارائه تحلیلی جنجالی، معتقد است که شرط اصلی کاهش قیمت‌ها نه در ساخت‌وسازهای جدید، بلکه در شفافیت آماری دولت نهفته است. مجید گودرزی با انتقادی تند از سیاست‌های موجود، ادعا می‌کند که دولت با عدم انتشار آمار واقعی معاملات، عملاً در نقش «محافظ منافع بانک‌ها و سرمایه‌داران بزرگ» ظاهر شده و مانع از واقعی شدن قیمت‌ها به نفع مردم می‌شود.
به گفته گودرزی، رکود فعلی به حدی عمیق است که فروشندگان حاضرند ملک خود را تا ۳۰ درصد زیر قیمت عرضه کنند تا بتوانند سرمایه خود را به بازارهای جذاب‌تری مانند بورس، طلا و ارز منتقل کنند؛ اما حتی با این تخفیف‌ها نیز خریداری در بازار وجود ندارد.
نقطه کانونی تحلیل این کارشناس، نقش دولت در کنترل اطلاعات بازار است. او می‌گوید: «اگر دولت آمار رسمی قیمت مسکن را بر اساس معاملات واقعی و نه قیمت‌های پیشنهادی در پلتفرم‌ها اعلام کند، قطعاً قیمت‌ها بسیار پایین‌تر از ارقام فعلی خواهد بود.»
وی با طرح اتهامی سنگین می‌افزاید: «متأسفانه دولت در طرف مردم و خریداران قرار ندارد. گروهی در دولت و مراکز آماری تلاش می‌کنند با جلوگیری از انتشار آمار، قیمت‌ها را در سطح بالا نگه دارند تا از سرمایه اشخاص حقیقی و حقوقی، به‌ویژه بانک‌ها، که حجم عظیمی از دارایی خود را وارد بخش املاک کرده‌اند، محافظت کنند. اگر قیمت‌ها واقعی شود، این گروه‌ها متضرر خواهند شد.»
پارادوکس کمبود مسکن: آیا واقعاً به «نهضت ملی» نیاز داریم؟
گودرزی با زیر سوال بردن ایده «کمبود مسکن» در کشور، ضرورت اجرای پروژه‌های کلان مانند «نهضت ملی مسکن» را به چالش می‌کشد. او استدلال می‌کند که اولویت باید مدیریت منابع موجود باشد، نه صرف سرمایه‌های ملی برای ساخت‌وساز جدید.
این تحلیلگر تصریح می‌کند: «ما به‌راحتی هشت میلیون تبعه بیگانه را در خانه‌های خود جای داده‌ایم. این یعنی کمبود مسکن در کشور وجود ندارد.» از نظر او، تا زمانی که آمار دقیق خانه‌های خالی منتشر نشده و قانون مالیات بر خانه‌های خالی به درستی اجرا نشود، تزریق سرمایه به پروژه‌های ساختمانی جدید، منطقی نیست.
خانه‌های خالی کجا هستند؟ از مسکن مهر تا برج‌های شمال تهران
این کارشناس در پاسخ به این ادعا که اتباع بیگانه در خانه‌های بی‌کیفیت ساکن هستند، این دیدگاه را رد کرده و می‌گوید: «برعکس، بسیاری از واحدهای مسکن مهر که با سرمایه ملی برای تعادل‌بخشی به بازار ساخته شدند، اکنون در اختیار اتباع بیگانه قرار دارند.»
او همچنین به پدیده احتکار ملک در مناطق مرفه پایتخت اشاره می‌کند: «با یک بررسی ساده در مناطق ۱، ۲ و ۵ تهران، متوجه می‌شویم تعداد زیادی از خانه‌ها خالی هستند. این واحدها با انگیزه سرمایه‌گذاری، حتی توسط ایرانیان مقیم خارج که درآمد دلاری دارند، خریداری و از چرخه مصرف و اجاره خارج شده‌اند. در کنار اینها، بانک‌ها نیز املاک زیادی را در تملک دارند و از عرضه آن‌ها به بازار خودداری می‌کنند.»
