غزه فریاد می‌زند: قوانین بین‌المللی در گورستان دفن شده‌اند!
آنتونی هک از فلسطین و غزه در برابر نقض حقوق بین‌الملل دفاع کرده و با شجاعت، پروپاگاندا را رد و همدلی با بحران روان مردم را ابراز داشته است.
آنتونی هکه: نادیده گرفتن حقوق بین‌الملل و فقدان همدلی، ریشه رنج مردم فلسطین است
هنرمند فرانسوی-آمریکایی، بحران روان جهانی و وضعیت غزه را تشریح کرد
آنتونی هکه، هنرمند شناخته شده فرانسوی-آمریکایی، در مقاله‌ای با عنوان «بحران جهانی روان و فراخوانی برای همدلی» به بررسی عمیق وضعیت فلسطین و غزه پرداخته است. او با تکیه بر تجربیات خانوادگی و مسیر فکری خود، ریشه‌های ستم، سکوت و پروپاگاندا در این منطقه را مورد واکاوی قرار داده و خواستار شفافیت اخلاقی، شهامت جمعی و احیای ظرفیت خیال‌ورزی برای بازگرداندن همدلی از دست رفته است.
ریشه‌های خانوادگی و میراث شجاعت
هکه که از پدری فرانسوی و مادری آمریکایی با ریشه‌های یهودی از لیتوانی است، داستان پدربزرگ و دایی خود را که در جنگ جهانی دوم علیه نازی‌ها جنگیدند و پدرش را که در مقاومت فرانسه نقش داشت و به اردوگاه کار اجباری فرستاده شد، الگوی شجاعت خود معرفی می‌کند. او معتقد است آمریکا و اسرائیل امروز در جایگاه ستمگران علیه مردم فلسطین قرار گرفته‌اند و حمایت برخی کشورهای غربی از این اقدامات، او را ناگزیر به موضع‌گیری در برابر خشونت و بی‌رحمی می‌کند.
فقدان حقوق بین‌الملل؛ کانون بی‌اعتنایی به رنج غزه
هکه هرچند تماس مستقیمی با مردم غزه نداشته، اما بی‌اعتنایی اسرائیل به حقوق بین‌الملل، حمایت بی‌قید و شرط آمریکا و در نهایت فقدان واقعیتی به نام حقوق بین‌الملل را تکان‌دهنده‌ترین جنبه وضعیت غزه می‌داند. او معتقد است این فقدان قانون، مردم فلسطین را در معرض ظلم و تحقیر مداوم قرار داده است.
حقیقت در غزه؛ آشکار شدن در میان پروپاگاندا
این هنرمند فرانسوی-آمریکایی، تلاش رسانه‌های غربی برای ساخت روایتی مطلوب اسرائیل و همزمان اعمال سانسور و سرکوب را مورد انتقاد قرار می‌دهد. او با اشاره به بازداشت افراد، از دست دادن موقعیت شغلی اساتید دانشگاه و استعفای خبرنگاران، معتقد است که «روان‌پریشی» هدایت‌کننده این تحریف، پا را از حد فراتر گذاشته است. هکه تاکید می‌کند که اینترنت مملو از ویدئوهایی است که جنایات ارتش اسرائیل و شهرک‌نشینان را آشکارا نشان می‌دهد و توجیهاتی مانند «حق دفاع از خود» دیگر پوچ به نظر می‌رسند.
فروپاشی همدلی؛ زوال تمدن؟
هکه فروپاشی همدلی را که در سکوت جهان نسبت به وضعیت فلسطین مشهود است، نشانه‌ای از اختلالی عمیق‌تر در تمدن بشری می‌داند. او معتقد است تمدن بر توانایی انسان در گسترش دایره همدلی و نیروی خلاقیت بنا شده است. او این قدرت را هدف تلاش گروهی کوچک از افراد «روان‌پریش» می‌داند که ترس و طمع بی‌پایان آنها، جامعه را به سمت «طمع خوب است، فقط به خودت فکر کن» سوق می‌دهد. هکه نتیجه می‌گیرد که تا زمانی که این تعریف از «موفقیت در زندگی» حاکم باشد، صلحی در کار نخواهد بود.
بیداری در میان هنرمندان و ضرورت شجاعت
آنتونی هکه به ظهور صداهایی در میان هنرمندان و نظامیان برجسته سابق اشاره می‌کند که حقیقت و شفافیت را وارد گفتمان جهانی می‌کنند. او معتقد است این افراد نه تنها رویکرد جنگ‌طلبانه رهبران فعلی را نقد می‌کنند، بلکه ارزش‌های معیوب غرب را نیز به چالش می‌کشند. هکه ضمن اشاره به اعتراضات مسالمت‌آمیز، بر این باور است که این اقدامات به تنهایی کافی نخواهد بود. او به «امید» باور ندارد، بلکه به «شجاعت»، «سخن گفتن با صراحت» و «اقدام قاطع» در برابر جنون و استبداد ایمان دارد. وی در پایان، وظیفه خود را به عنوان یک شاعر، فراتر از صرف اظهار نظر اجتماعی دانسته و بر نیاز امروز جهان به «تخیل» برای توصیف و درک شکست‌ها و در نهایت ایجاد انگیزه برای عمل تاکید می‌کند.
