اگر خلبان پرواز فوت کند سرنوشت مسافران چه می‌شود؟

حادثه‌ای نادر اما هشداردهنده در صنعت هوانوردی رخ داد: خلبان ۵۹ سال‌های در پرواز ترکیش ایرلاینز از سیاتل به استانبول، تنها چند ساعت پس از آغاز مسیر ۱۲ ساعته، بیهوش شد و جان باخت. هواپیما برای انجام فرود اضطراری به نیویورک متمایل شد؛ مسافران بدون صدمه ماندند. این واقعه سؤال اساسی درباره تدابیر ایمنی در مواجهه با بحران‌های پزشکی خلبانان را برجسته می‌کند.

پیشگیری از ورود خلبان بیمار به کابین

خلبانان نه تنها رانندگان ماهری هستند، بلکه ورزشکاران حرفه‌ای به حساب می‌آیند که سلامت جسمی و روانی‌شان به‌صورت مداوم تحت نظارت است. گواهینامه پزشکی هر ۶ تا ۱۲ ماه یک‌بار تجدید می‌شود و شامل معاینات سختگیرانه است. پیش از هر پرواز، خلبانان چک‌لیست سلامت شخصی شامل بیماری، دارو، استرس، خستگی و وضعیت عاطفی را مرور می‌کنند؛ در صورت ضعف در هر یک از این موارد، خود را از فهرست پرواز حذف می‌نمایند. برای جلوگیری از مسمومیت غذایی، وعده‌های کاپیتان و کمک‌خلبان به‌صورت جداگانه سرو می‌شود.

دو خلبان در کابین: خط دفاعی اصلی

در تمامی پروازهای تجاری، دو خلبان حضور دارند. اگر یکی دچار مشکل شود، خلبان دیگر می‌تواند به‌تنهایی کنترل کامل هواپیما را در دست بگیرد و آن را به‌سلامت فرود آورد. در پروازهای طولانی، خلبان سوم نیز به‌عنوان نیروی پشتیبانی حضور دارد.

پروتکل‌های پشتیبانی پس از بروز مشکل

پس از انتقال کنترل به خلبان دوم، زنجیره‌ای از اقدامات فعال می‌شود:

خدمه پرواز: پرسنل آموزش دیده برای ارائه کمک‌های اولیه، استفاده از دستگاه شوک الکتریکی (AED) و کیت‌های پزشکی پیشرفته.

پشتیبانی زمینی: خطوط هوایی به سرویس‌های ۲۴ ساعته مانند MedLink دسترسی دارند که از طریق تلفن ماهواره‌ای یا رادیو امکان مشاوره با پزشکان اورژانس را فراهم می‌کند.

درخواست از مسافران متخصص: در صورت نیاز، از مسافرانی که پزشک یا پرستار هستند کمک درخواست می‌شود؛ قانون کمک‌های پزشکی هوانوردی در امریکا این داوطلبان را در برابر شکایات محافظت می‌کند.

تغییر مسیر به نزدیک‌ترین فرودگاه

در صورتی که وضعیت خلبان به‌طور جدی وخیم باشد، خلبان مسئول با هماهنگی مرکز کنترل ترافیک هوایی مسیر پرواز را به نزدیک‌ترین فرودگاه مناسب تغییر می‌دهد تا بیمار به‌سرعت به مرکز درمانی منتقل شود.