هشدار فوری: دلار تقلبی در کمین کیف پول شماست! با این 3 ترفند ساده، هرگز فریب نخورید.

دلار آمریکا، به عنوان یکی از پرکاربردترین ارزهای جهانی، در طول سالیان متمادی شاهد تغییراتی در طراحی و ویژگی‌های امنیتی خود بوده است. این تغییرات منجر به شکل‌گیری دو نسل اصلی از اسکناس‌های ۱۰۰ دلاری شده است که در بازار با نام‌های «دلار سبز» و «دلار آبی» شناخته می‌شوند. شناخت تفاوت‌های میان این دو نسل، نه تنها برای فعالان بازار ارز، بلکه برای عموم مردم که با این اسکناس‌ها سروکار دارند، از اهمیت بالایی برخوردار است. در ادامه به بررسی دقیق ویژگی‌های ظاهری، امنیتی، اعتبار و نحوه تشخیص اصالت این دو نوع اسکناس می‌پردازیم.

تفاوت‌های ظاهری و امنیتی: از دلار کلاسیک تا طراحی نوین

دلار سبز: طراحی پیش از ۲۰۰۹ با نوار امنیتی پنهان

«دلار سبز» به اسکناس‌های ۱۰۰ دلاری چاپ شده قبل از سال ۲۰۰۹ میلادی اطلاق می‌شود. این اسکناس‌ها عمدتاً با ترکیب رنگی سبز و خاکستری شناخته می‌شوند و نوار امنیتی آن‌ها به صورت پنهان در بافت کاغذ قرار گرفته و تنها در مقابل نور مستقیم قابل مشاهده است. از لحاظ ظاهری، نوار امنیتی در این اسکناس‌ها به وضوح نسل جدید قابل رویت نیست.

دلار آبی: نسل جدید با ویژگی‌های امنیتی برجسته

«دلار آبی»، که بانک مرکزی آمریکا از سال ۲۰۱۳ آن را وارد چرخه جهانی کرد، نماینده نسل جدید اسکناس‌های ۱۰۰ دلاری است. این اسکناس‌ها دارای طراحی نوین‌تر و رنگ‌های شفاف‌تری هستند و جزئیات چاپ در آن‌ها وضوح بیشتری دارد. مهمترین ویژگی ظاهری دلار آبی، وجود یک نوار امنیتی آبی‌رنگ و عمودی است که به صورت کاملاً مشخص روی اسکناس دیده می‌شود و به راحتی قابل تشخیص است. این نسل از دلارها با هدف افزایش امنیت و مقابله با جعل طراحی شده‌اند.

اعتبار و ارزش بازار: هر دو معتبر، اما با تفاوت‌های منطقه‌ای

اعتبار رسمی و تفاوت‌های قیمتی در بازار ایران

از نظر اعتبار رسمی و بین‌المللی، هر دو نوع اسکناس «دلار سبز» و «دلار آبی» کاملاً معتبر و پول قانونی ایالات متحده آمریکا محسوب می‌شوند و توسط بانک مرکزی این کشور پشتیبانی می‌گردند. تفاوت اصلی میان آن‌ها در طراحی و سطح امنیت است، نه در ارزش دلاری ذاتی. با این حال، در بازار برخی کشورها از جمله ایران، ممکن است نگرش متفاوتی نسبت به این دو نوع اسکناس وجود داشته باشد.

در بازار ایران، «دلار آبی» به دلیل طراحی جدیدتر و ویژگی‌های امنیتی قوی‌تر، گاهی اوقات با قیمت اندکی بالاتر نسبت به «دلار سبز» خرید و فروش می‌شود. این اختلاف قیمت جزئی، ناشی از اعتماد بیشتر صراف‌ها و خریداران به امنیت بالاتر اسکناس‌های جدید است و یک رفتار بازاری محسوب می‌شود، نه یک قانون یا استاندارد بین‌المللی. «دلار سبز» نیز سال‌هاست که در بازار ایران معامله شده و اعتبار خود را حفظ کرده است.

راهنمای تشخیص اصالت: از لمس تا تغییر رنگ

تشخیص دلار سبز اصیل

برای تشخیص اصالت «دلار سبز»، باید به جنس خاص کاغذ آن توجه کرد که حس زبری ملایمی دارد. همچنین، برخی قسمت‌های چاپ شده دارای برجستگی‌هایی هستند که با لمس انگشت قابل حس می‌باشند. در برابر نور مستقیم، تصویر محو شده چهره و نوار امنیتی مخفی داخل کاغذ قابل مشاهده است.

ویژگی‌های امنیتی پیشرفته در دلار آبی

تشخیص اصالت در «دلار آبی» به دلیل برخورداری از چندین ویژگی امنیتی نوین، نسبتاً آسان‌تر است:

• بافت برجسته: روی شانه سمت چپ بنیامین فرانکلین در اسکناس‌های جدید، بافتی برجسته وجود دارد که با انگشت به راحتی لمس می‌شود.

• نوار امنیتی آبی‌رنگ متحرک: نوار امنیتی آبی که به صورت عمودی روی اسکناس قرار دارد، چاپی نیست بلکه در داخل کاغذ بافته شده است. با حرکت دادن اسکناس به صورت جانبی، تصاویر زنگوله روی این نوار تغییر شکل می‌دهند. همچنین، می‌توان یک خلال دندان را بین دو لایه از این نوار حرکت داد که نشان از بافته شدن آن در دل اسکناس است. ثابت بودن یا صرفاً رنگی بودن این نوار، می‌تواند نشانه‌ای از جعل باشد.

• زنگوله طلایی روی جام مرکب: در قسمت پایینی دلار آبی، یک زنگوله طلایی رنگ روی جام مرکب مسی رنگ چاپ شده است. با تغییر زاویه اسکناس، رنگ این زنگوله تغییر می‌کند.

• تغییر رنگ عدد ۱۰۰: عدد ۱۰۰ در گوشه پایین اسکناس، با کج کردن آن، باید از رنگ مسی به سبز تغییر کند. تغییر رنگ ضعیف یا ثابت بودن آن، می‌تواند نشانه‌ای از تقلبی بودن باشد. مانند نسل قبلی، تصویر محو فرانکلین نیز در برابر نور دیده می‌شود.

توصیه می‌شود هنگام دریافت دسته‌های دلار، برای اطمینان بیشتر هر اسکناس را به صورت جداگانه بررسی کنید.

وضعیت دلار سبز در بازار: همچنان معتبر

امکان فروش و محل‌های پذیرش

با وجود عرضه نسل جدید، «دلار سبز» همچنان معتبر است و از نظر رسمی منقضی نشده است. این اسکناس‌ها در بیشتر صرافی‌ها، بازار آزاد و حتی معاملات شخصی قابل خرید و فروش هستند. هرچند ممکن است برخی صرافی‌ها آن را با نرخ اندکی پایین‌تر خریداری کنند، اما معمولاً از پذیرش آن خودداری نمی‌کنند. برای فروش آسان‌تر و بدون دردسر، مراجعه به صرافی‌های شلوغ و بازارهایی که گردش نقدینگی بالایی دارند، می‌تواند گزینه مناسب‌تری باشد.