1000 میلیارد سرمایه‌گذاری در تکنولوژی؛ اتلاف یا نجات؟ واکنش صریح معاون رئیس جمهور
سرمایه‌گذاری شرکت‌های دانش‌بنیان در فناوری نانو، درآمدزایی و سند توسعه صنعتی را افزایش می‌دهد.
معاون علمی، فناوری و اقتصاد دانش‌بنیان رئیس‌جمهور در خصوص انتقادات مبنی بر هدر رفت منابع در حمایت از شرکت‌های دانش‌بنیان، تصریح کرد: با این استدلال مخالفم؛ ما سفره‌ای پهن نمی‌کنیم، بلکه برای توسعه هر حوزه، سیاست‌گذاری‌های مختلفی اعمال می‌شود.
نبود سند توسعه صنعتی؛ چالشی دیرینه
حسین افشین با بیان اینکه اگر سندهای توسعه صنعتی مشخصی در کشور وجود داشت، وضعیت بهتری رقم می‌خورد، به نبود چنین اسنادی طی سالیان متمادی اشاره کرد و افزود: در دهه 80، طرحی برای سند توسعه صنعتی توسط آقای دکتر نیلی تدوین شد، اما مورد توافق سایرین قرار نگرفت.
درآمدزایی نانو؛ بازگشت سرمایه کلان به دولت
وی در پاسخ به سوالی مبنی بر اتلاف منابع در حوزه فناوری نانو، گفت: حدود 800 میلیارد تومان سرمایه‌گذاری بلاعوض در این حوزه صورت گرفته که در مقابل، در سال 1402، 60 هزار میلیارد تومان درآمدزایی از نانو حاصل شده است. ارزش افزوده این بخش 6 هزار میلیارد تومان بوده و به دولت بازگشته است.
افشین تاکید کرد: پیش‌بینی می‌شود در سال 1403، حدود 97 هزار میلیارد تومان درآمد از فناوری نانو حاصل شود. بنابراین، حتی با احتساب نیمی از هزینه‌های دولت به عنوان هدر رفت، درآمد تجمیعی فعلی برای دولت فوق‌العاده است.
سرمایه‌گذاری در دانش‌بنیان؛ افزایش شانس موفقیت، نه اتلاف منابع
معاون علمی رئیس‌جمهور با بیان اینکه در حوزه‌های دانش‌بنیان و در لبه دانش، هر میزان هزینه، اتلاف منابع محسوب نمی‌شود، عنوان کرد: کل سرمایه‌گذاری در بخش دانش‌بنیان در مقیاس کلان اقتصاد، عدد بسیار کوچکی است. عدم این هزینه‌ها، مانع از ایجاد درآمدهای جدید می‌شد. بنابراین، در این حوزه‌ها باید با دید بازتری عمل کرد.
وی افزود: افزایش سرمایه‌گذاری، حتی دو برابر، در اقتصاد کشور عدد بزرگی نیست، اما می‌تواند شانس موفقیت و احتمال رسیدن افراد بیشتر به اهدافشان را افزایش دهد.
نقش حمایتی دولت؛ ضرورت حمایت پس از شکست
افشین در خصوص نقش دولت در حمایت از شرکت‌های دانش‌بنیان گفت: تعیین تکلیف برای شرکت‌های نوآور و فناور توسط دولت ممکن نیست؛ شرکت‌ها بر اساس تحلیل هزینه-فایده، در حوزه‌هایی که پتانسیل بازار دارند، سرمایه‌گذاری می‌کنند.
وی ادامه داد: برخی شرکت‌ها به دلیل عدم شفافیت بازار، با شکست مواجه می‌شوند. در این شرایط، وظیفه دولت حمایت از این شرکت‌هاست تا ضررهایشان جبران شود و با تجربه بیشتر، گام‌های بعدی را بردارند. دریافت اطلاعات مربوط به بازار و صنعت، هزینه‌بر است و دولت می‌تواند این داده‌ها را در اختیار شرکت‌ها قرار دهد.
