به ادارات برق داده نخواهد شد
مسعود پزشکیان، رئیسجمهوری، اردیبهشت امسال بدون تعارف گفت: «در تابستان به ادارات برق داده نخواهد شد، مگر اینکه از پنل خورشیدی استفاده کنند». حالا هم نوبت مردم و مصرفکنندگان خانگی است که بشنوند: «پشتبام خانهتان را نیروگاه کنید تا برقتان را روشن نگه دارید».

مسعود پزشکیان، رئیسجمهوری، اردیبهشت امسال بدون تعارف گفت: «در تابستان به ادارات برق داده نخواهد شد، مگر اینکه از پنل خورشیدی استفاده کنند». حالا هم نوبت مردم و مصرفکنندگان خانگی است که بشنوند: «پشتبام خانهتان را نیروگاه کنید تا برقتان را روشن نگه دارید».
دولت از ماجرای ناترازی انرژی و آب شانه خالی کرده است. این ماجرا از سال ۱۴۰۰ شروع شد و براساس آن صنایع بزرگ موظف شدند با احداث نیروگاه و تصفیهخانه در کارخانه، آب و برق مورد نیاز خود را تأمین کنند و حتی هزینه سنگین طرحهای غیرکارشناسی مانند انتقال آب از دریا به کارخانه را بپردازند.
به گزارش شرق، ماجرا به همینجا ختم نشد و دولت هماکنون به صورت رسمی به صنایع تازهتأسیس اعلام میکند که هیچ تعهدی در قبال تأمین آب و برق مورد نیاز آنها ندارد. گذشته از این، حالا دولت همین الگو را به خانه شهروندان کشانده است و نهتنها از نصب نیروگاههای خورشیدی پشتبامی میگوید، ببلکه تأمین آب شرب شهروندان را منوط به خرید پمپ و مخازن آب دانسته است.
ناتوانماندن دولت از تأمین زیرساختهای اساسی، به گفته اقتصاددانان مدلی است که از آن به عنوان دولت ازکارافتاده یاد میشود و تبعات زیادی برای اقتصاد کشور دارد.
شروع ماجرا از کارخانجات بزرگ
شروع این ماجرا از صنایع شروع شد و احداث نیروگاه توسط صنایع بزرگ با هدف رفع ناترازی انرژی از سال ۱۴۰۰ بهطور جدی مطرح شد و دولت وقت این موضوع را در دستور کار خود قرار داد. براساس این طرح، صنایع بزرگ مجوز گرفتند برای تأمین برق مورد نیاز خود نیروگاه احداث کنند و از آنجا که ذخیرهسازی برق، بسیار پرهزینه بوده و از توان مالی صنایع کشور خارج بود، بنا شد کارخانجات بزرگ، برق مازاد تولیدی خود را به دولت بفروشند.
ماجرا به همینجا ختم نشد و دولت برنامه مشابهی برای تأمین آب صنایع اجرا کرد و به صنایع مجوز داد که برای تأمین آب مورد نیاز خود، طرحهای پرهزینه و گاه غیرکارشناسی مانند انتقال آب از دریا را اجرا کنند و خود هزینه اجرای این طرحها را بپردازند.
پشتبام خانهتان را نیروگاه کنید تا برقتان را روشن نگه دارید
همچنین دولت به جای اجرای شبکه تصفیه فاضلاب شهری، توپ را به زمین صنایع انداخت و آنها را موظف کرد که برای تأمین آب مورد نیاز خود، حوضچههای تصفیه آب راهاندازی کرده و با فروش فاضلاب شهری به صنایع، کارخانجات را وارد فرآیند تصفیه فاضلاب شهری کرد. این قصه اما سر دراز داشت و کار به جایی رسید که بنا بر گفته رضا شهرستانی، عضو هیاتمدیره انجمن فولاد ایران، دولت هماکنون از صنایع تازهتأسیس تعهدنامههایی میگیرد که وظیفه تأمین آب و برق مورد نیاز صنایع را ندارد!